The Impartial Press

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν έχει μια νέα ευκαιρία την Πέμπτη να προσπαθήσει να αποδείξει στο αμερικανικό κοινό ότι είναι ικανός να κυβερνήσει άλλα τέσσερα χρόνια, μετά τον σάλο που δημιουργήθηκε από την αποτυχημένη εμφάνισή του στο πρώτο προεδρικό debate με τον Ντόναλντ Τραμπ.

Ο Τζο Μπάιντεν, 81 ετών, θα κλείσει τη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στην Ουάσινγκτον -μια εκδήλωση που έχει ως στόχο να αναδείξει την ηγετική του θέση στην παγκόσμια σκηνή- με μια σπάνια συνέντευξη Τύπου.

Η αντοχή και η αποτελεσματικότητά του βρίσκονται στο μικροσκόπιο όσο ποτέ άλλοτε και αγωνίζεται να καταστείλει τον πανικό του Δημοκρατικού Κόμματος σχετικά με τις πιθανότητές του να επανεκλεγεί τον ερχόμενο Νοέμβριο.

Εξάλλου, η σύνοδος των ηγετών του ΝΑΤΟ είναι προφανές ότι αποτελεί μια προσπάθεια να καταδείξει ότι μπορεί να παραμείνει ο ένοικος του Λευκού Οίκου.

Το πρόγραμμά του είναι πυκνό, με πολλές συναντήσεις.

Ο Μπάιντεν προσπάθησε να βελτιώσει την απόδοσή του μετά το debate, αλλά η συνέντευξη που ακολούθησε στο ABC την περασμένη εβδομάδα ήταν επίσης απογοητευτική.

Τίποτα από όσα προσπάθησε δεν φαίνεται να σταματά την αναταραχή στους κόλπους των Δημοκρατιών.

Ολοένα και περισσότεροι βουλευτές τον καλούν να αποχωρήσει καθώς εκτιμούν ότι είναι ορατός ο κίνδυνος να επιστρέψει στον Λευκό Οίκο ο Ντόναλντ Τραμπ.

Οι εργάτες στον κλάδο των κατασκευών στη Γαλλία είναι από τους πρώτους που επηρεάζονται από τους καλοκαιρινούς καύσωνες.

Η δουλειά τους κατά τη διάρκεια μιας ημέρας μπορεί να διαρκέσει λίγες ώρες, καθώς είναι εξαιρετικά δύσκολο αλλά και επικίνδυνο να εργάζονται με υψηλές θερμοκρασίες.

Οι κατασκευαστικές εταιρείες λαμβάνουν μέτρα, με δεδομένο μάλιστα ότι το πρόβλημα εμφανίζεται ολοένα και πιο συχνά.

“Είναι ένα πραγματικό πρόβλημα, διότι έχουν ήδη συμβεί ατυχήματα και προσπαθούμε να τα προλάβουμε”, εξηγεί ο Χούγκο Παστορέλο, επόπτης εργοταξίου της εταιρείας Thomas et Danizan

Μόλις διαπιστωθεί ότι κάνει πολλή ζέστη στο εργοτάξιο, οι υπεύθυνοι κατασκευαστικών εταιρειών αποφασίζουν τον τερματισμό της δουλειάς για τους εργάτες. Τους στέλνουν στο σπίτι χωρίς να υπάρχει απώλεια για το εισόδημά τους.

«Πρέπει να ερχόμαστε στο εργοτάξιο κατά τη διάρκεια της ημέρας και να βλέπουμε αν κάνει πολλή ζέστη για να δουλέψουμε, και τότε πρέπει να στείλουμε τους εργάτες σπίτι τους. Θα εξακολουθήσουν να πληρώνονται σαν να είχαν δουλέψει, εξηγεί ο Παστορέλο.

Πάνω από τους 32 βαθμούς, η παραγωγικότητα στην εργασία πέφτει κατά 40%, σύμφωνα με επιστημονικές εκτιμήσεις.

Προφανώς, η συχνότητα των κυμάτων καύσωνα αυξάνεται λόγω της υπερθέρμανσης του πλανήτη.

«Είναι σημαντικό να βοηθήσουμε την υγεία του εργαζόμενου, την υγεία μας, όλων μας. Εγώ είμαι νέος, αλλά ίσως υπάρχουν άνθρωποι μεγαλύτεροι από εμένα και είναι πιο δύσκολο γι’ αυτούς», λέει ο εργάτης Ντιόγκο Μπερνάρντο.

Για δεύτερη σερί διοργάνωση Euro, η Αγγλία προκρίθηκε στον τελικό μετά τη δραματική νίκη της με 2-1 επί της Ολλανδίας. Αυτή τη φορά ελπίζει να το κατακτήσει για πρώτη φορά στην ιστορία της έχοντας όμως απέναντί της την εξαιρετική Ισπανία.

Ο δεύτερος ημιτελικός ξεκίνησε με ένα φανταστικό γκολ από τον Σίμονς, που με έναν κεραυνό έξω από την περιοχή έστειλε τη μπάλα στα δίχτυα της Αγγλίας στο 7o λεπτό και έβαλε μπροστά στο σκορ τους Οράνιε.

Οι Άγγλοι παρόλα αυτά ήταν εξαιρετικοί στο πρώτο ημίχρονο, ειδικά σε σύγκριση με όλα τα προηγούμενα ματς, και στο 18′ έφτασαν κοντά στο γκολ με τον Κέιν που επιχείρησε το βολέ και έστειλε τη μπάλα άουτ. Όμως στη φάση αυτή ο Ντούμφρις υπέπεσε σε πέναλτι και ο Χάρι Κέιν με εξαιρετική εκτέλεσε σκόραρε και έγραψε το 1-1.

Η ομάδα του Σάουθγκεϊτ είχε τον έλεγχο και θα μπορούσε να φτάσει πολύ γρήγορα στο 2-1 όμως το πλασέ του Φόντεν σταμάτησε ο Ντούμφρις πάνω στη γραμμή, με τον Φερμπρούγκεν νικημένο.

Η Ολλανδία πάσχιζε να κρατήσει μπάλα και δυσκολεύτηκε αρκετά στα πρώτα 45 λεπτά, με το 1-1 να μένει ως το τέλος του ημιχρόνου.

Το δεύτερο ημίχρονο ήταν αρκετά διαφορετικό, με την Αγγλία να ρίχνει πολύ ρυθμό και να δίνει τη μπάλα στην Ολλανδία. Οι Οράνιε δεν μπορούσαν να δημιουργήσουν καθαρή ευκαιρία αλλά η Αγγλία από την άλλη δεν απειλούσε καθόλου. Στο 80′ όμως πέτυχε το γκολ η ομάδα του Σάουθγκέιτ, αλλά για καλή τύχη των Ολλανδών ο Γουόκερ που έβγαλε την ασίστ στον Σάκα ήταν οφσάιντ και έτσι το 1-1 παρέμεινε.

Και εκεί που όλα έδειχναν ότι το ματς πήγαινε στην παράταση, ο Όλι Γουότκινς με ένα αδιανόητο σουτ στην απέναντι γωνία του Ολλανδού τερματοφύλακα έστειλε τη μπάλα στα δίχτυα για την Αγγλία για το 2-1 και την Ολλανδία…σπίτι της.

Νωρίτερα από ότι αναμενόταν ξεκίνησε η διμερής συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν στην Ουάσιγκτον στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ και ολοκληρώθηκε μετά από περίπου μία ώρα.

Οι δύο ηγέτες συνοδεύονταν από τους δύο διπλωματικούς τους συμβούλους, Άννα Μαρία Μπούρα και Ακίφ Τσαγατάι Κιλίτς, αλλά και τους δύο υπουργούς Εξωτερικών, Γιώργο Γεραπετρίτη και Χακάν Φιντάν.

Οι δύο ηγέτες βγήκαν μαζί από την αίθουσα που συνεδρίαζαν οι σύμμαχοι των χωρών μελών του ΝΑΤΟ και κατευθύνθηκαν προς την μικρή αίθουσα όπου θα λάμβανε χώρα η συνάντησή τους. Είχαν στο πλαίσιο αυτό την ευκαιρία να ανταλλάξουν λίγες κουβέντες περπατώντας, ωστόσο πριν την έναρξη της συνάντησης δεν έκαναν δηλώσεις.

Οι δύο πλευρές μεταδίδουν έμπρακτα τη διάθεση διατήρησης του ήρεμου κλίματος, με τους δύο ηγέτες να αναμένεται να συναντηθούν με συγκεκριμένη ατζέντα για τη συνέχεια του διαλόγου τον Σεπτέμβριο στη Νέα Υόρκη.

Η κατάσταση στην Ουκρανίακαι η μελλοντική της ένταξη στο ΝΑΤΟ,^[2]βρέθηκε στο επίκεντρο των συζητήσεων που είχαν οι ηγέτες των κρατών μελών της βορειοατλαντικής συμμαχίας στην Ουάσιγκτον.^[1][3]

Το ΝΑΤΟ διαβεβαιώνει το Κίεβο πως παραμένει στο πλευρό του, ενώ επιχειρεί να προσφέρει ελπίδα στους Ουκρανούς πολίτες που είναι κουρασμένοι και απογοητευμένοι από την μεγάλη διάρκεια του πολέμου.

Ακόμη, η συμμαχία ζητεί από την Ουκρανία να κάνει υπομονή.^[4]

«Για να προσκαλέσουμε έναν νέο σύμμαχο, χρειαζόμαστε συναίνεση. Όλοι οι σύμμαχοι συμφωνούν, ότι η Ουκρανία θα γίνει μέλος. Όμως είναι πολύ νωρίς για να πούμε ακριβώς πότε θα συμβεί αυτό. Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι βαδίζουμε μαζί με την Ουκρανία και είμαστε όλο και πιο κοντά στην ένταξη της στο ΝΑΤΟ» δήλωσε ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ, Γενς Στολτενμπεργκ.

Ο Αμερικανός πρόεδρος ανακοίνωσε ότι η Ουκρανία θα λάβει πρόσθετα συστήματα αεράμυνας, μεταξύ αυτών και συστήματα Patriot. Ακόμη, το ΝΑΤΟ προσφέρει στο Κίεβο έναν «μη αναστρέψιμο» δρόμο προς την ένταξη, που σημαίνει πως πρόκειται για θέμα χρόνου.

«Σχετικά με την Ουκρανία, έχει συμφωνηθεί ότι το κείμενο θα αντικατοπτρίζει την αρχή του μη αναστρέψιμου.^[5]Δηλαδή η ένταξη στο ΝΑΤΟ είναι μια μη αναστρέψιμη διαδικασία. Είναι ένα είδος γέφυρας από την τρέχουσα κατάσταση στη μελλοντική ένταξη» υποστήριξε ο Πρόεδρος της Λιθουανίας, Γκιτάνας Ναουσέντα.

Ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι έχει πολλές φορές δηλώσει πως το Κρεμνλίνο ερμηνεύει τη στάση του ΝΑΤΟ ως φόβο για το τι μπορεί να προκαλέσει μια τέτοια κίνηση.

Τα μέλη της συμμαχίας σημειώνουν πως θα απευθύνουν πρόσκληση μόλις κρίνουν πως είναι η κατάλληλη στιγμή.

References

1. ^{^} Η κατάσταση στην Ουκρανία (gr.euronews.com)
2. ^{^} ΝΑΤΟ, (www.nato.int)
3. ^{^} των κρατών μελών της βορειοατλαντικής συμμαχίας στην Ουάσιγκτον. (gr.euronews.com)
4. ^{^} ζητεί από την Ουκρανία να κάνει υπομονή. (gr.euronews.com)
5. ^{^} θα αντικατοπτρίζει την αρχή του μη αναστρέψιμου. (gr.euronews.com)

Αυτό το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στα Φαρσί^[1]

Αν και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας δήλωσε επίσημα το 1980 ότι η ευλογιά είχε εξαλειφθεί παγκοσμίως, είναι πιθανό οι νεοανακαλυφθείσες μούμιες να μεταδώσουν ευλογιά ή οποιαδήποτε άλλη ασθένεια από το σώμα τους και να μολύνουν ανθρώπινες κοινότητες;

Ο Piers Mitchell, διευθυντής του Εργαστηρίου Αρχαίων Παρασίτων του Πανεπιστημίου του Cambridge, θεωρεί ότι μια τέτοια πιθανότητα είναι πολύ απίθανη.

Από αυτή την άποψη, λέει: «» Τα περισσότερα είδη παρασίτων πεθαίνουν μέσα σε ένα ή δύο χρόνια χωρίς ζωντανό ξενιστή. Αν περιμένεις περισσότερα από 10 χρόνια, όλα είναι νεκρά», είπε.

Οι ιοί της οικογένειας της ευλογιάς, όπως η ίδια η ευλογιά, μπορούν να αναπαραχθούν μόνο σε ζωντανά κύτταρα ξενιστές, σύμφωνα με το Εθνικό Κέντρο Πληροφοριών Βιοτεχνολογίας των Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας του Ηνωμένου Βασιλείου.

Σύμφωνα με αυτήν την υγειονομική αρχή, τα βακτήρια που προκαλούν φυματίωση και λέπρα χρειάζονται επίσης ζωντανούς ξενιστές για να επιβιώσουν.

Η ευλογιά μεταδίδεται από άτομο σε άτομο με επαφή, αυτό συμβαίνει σε καταστάσεις όπου η φυματίωση και η λέπρα μεταδίδονται συνήθως μέσω ρινικών και στοματικών σταγονιδίων, συνήθως μέσω φτέρνισης ή βήχα.

Στην περίπτωση της λέπρας, απαιτείται παρατεταμένη επαφή με άρρωστο άτομο για την απελευθέρωσή του. Αυτό συμβαίνει επειδή, σύμφωνα με τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ, δύο είδη βακτηρίων που προκαλούν την ασθένεια, που ονομάζονται «Mycobacterium leprea» και «Mycobacterium lepromatosis», αναπαράγονται αργά.

Ένας άλλος παράγοντας που μειώνει την πιθανότητα κάποιος να προσβληθεί από την ασθένεια από μούμιες είναι η υποβάθμιση του DNA του με την πάροδο του χρόνου.

Ο Δρ Mitchell λέει για αυτό: «Με την ανάλυση μπορείτε να διαπιστώσετε ότι τα μήκη όλων των θραυσμάτων DNA αυτών των παρασίτων είναι σχετικά μικρά. Στην πραγματικότητα, αντί οι αλυσίδες DNA τους να είναι ωραίες, μακριές και υγιείς, έχουν μόνο περίπου 50-100 bp. Είναι σαν να έχουν συντριβεί τα πάντα».

Πρόσθεσε: «Αυτό συμβαίνει επειδή το DNA υποβαθμίζεται και διασπάται. Δεν υπάρχει τρόπος για οποιαδήποτε επιστροφή. Μόλις εξαφανιστεί το DNA, είναι αέναη αλλαγή και τίποτα δεν θα ξυπνήσει», είπε.

Ορισμένα παρασιτικά εντερικά σκουλήκια, ωστόσο, τα οποία εξαπλώνονται μέσω περιττωμάτων, επιβιώνουν περισσότερο από άλλους οργανισμούς και δεν απαιτούν όλα τα παράσιτα έναν ζωντανό ξενιστή για να επιβιώσουν. Ωστόσο, δεν αποτελούν μεγάλη ανησυχία.

Ο Δρ Μίτσελ λέει: «Μπορούν να είναι πολύ πιο ανθεκτικά και να διαρκέσουν μερικούς μήνες ή μερικές φορές χρόνια, αλλά κανένα από αυτά δεν επιβιώνει για χιλιάδες χρόνια. Η συντριπτική πλειοψηφία των παρασίτων πεθαίνουν μαζί με τους ξενιστές τους επειδή δεν έχουν τρόπο να επιβιώσουν.

Ακόμα κι αν ένας από αυτούς τους αρχαίους οργανισμούς είναι ακόμα ζωντανός και θέλει να λειτουργήσει, οι μάσκες, τα γάντια και άλλα προστατευτικά εργαλεία που φορούν οι ερευνητές για να μην μολυνθούν οι μούμιες εμποδίζουν επίσης την εξάπλωση παθογόνων παραγόντων.

References

1. ^{^} Φαρσί (parsi.euronews.com)

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Νίκος Χριστοδουλίδης παρέστη απόψε και μίλησε σε επετειακή εκδήλωση για τα 50 χρόνια από την τουρκική εισβολή που διοργάνωσε το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ), στους χώρους του Πανεπιστημίου.

Κατά την εκδήλωση, στην οποία παρέστη η Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας κα Κατερίνα Σακελλαροπούλου, ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος Β’, εκπρόσωποι της Ελληνικής Κυβέρνησης και άλλοι επίσημοι, ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου καθηγητής Γεράσιμος Σιάσος ανακοίνωσε την απόφαση της Συγκλήτου να ανακηρύξει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας σε επίτιμο διδάκτορα του ΕΚΠΑ.

Στην ομιλία του κατά την εκδήλωση, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ανέφερε τα ακόλουθα:

«Είναι με ανάμικτα αισθήματα που βρίσκομαι απόψε στο βήμα αυτό. Αισθήματα χαρμολύπης. Από τη μια, είναι η εξέχουσα τιμή να είμαι προσκεκλημένος ομιλητής του αρχαιότερου ακαδημαϊκού ιδρύματος της Ελλάδος, καθώς επίσης συγκίνηση και η υπερηφάνεια του σπουδαστή που έλαβε τα φώτα του. Είναι, όμως, και η στεναχώρια για το γεγονός ότι θα μιλήσω για την επέτειο ενός συνεχιζόμενου για μισό αιώνα, 50 ολόκληρα χρόνια, δράματος της Κύπρου και του Ελληνισμού.

Η πεντηκοστή επέτειος από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, κυρίες και κύριοι, προσφέρεται, με τον έντονο χρονικό συμβολισμό της, για συλλογικό προβληματισμό, αποκόμιση διδαγμάτων και επαναβεβαίωση αρχών, αξιών και θέσεων σε σχέση με τη διαχείριση της συνεχιζόμενης από το 1974 κατοχής μεγάλου τμήματος της επικράτειας ενός ανεξάρτητου και κυρίαρχου κράτους, της Κυπριακής Δημοκρατίας, μέλους του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Το προδοτικό και καταδικαστέο πραξικόπημα της Χούντας στις 15 Ιουλίου, που ανέτρεψε τον νόμιμο Πρόεδρο Αρχιεπίσκοπο Μακάριο, χρησιμοποιήθηκε ως πρόσχημα από την Τουρκία για να εισβάλει λίγες μέρες αργότερα στην Κύπρο, διαπράττοντας ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα στη σύγχρονη μεταπολεμική ιστορία της Ευρώπης.

Ο πόνος από τα γεγονότα του μαύρου καλοκαιριού του 1974 και οι θύμησες ντροπής και απελπισίας, όλα ζωντανά, γυροφέρνουν στη σκέψη, σαν χιλιάδες μέλισσες γύρω από το κουφάρι του Ονήσιλου. Μοιραία οι μνήμες ξαναζωντανεύουν κάθε καλοκαίρι στο άκουσμα των σειρήνων του πολέμου. Ανατρέχουν στους ηρωϊκά πεσόντες, στα δάφνινα στεφάνια και τα σκυμμένα κεφάλια που δεν μπορούν να ατενίσουν αισιόδοξα και ελεύθερα την κατεχόμενη πατρώα γη όσο η Κερύνεια, η Αμμόχωστος, η Μόρφου, η Καρπασία, βρίσκονται υπό κατοχή.

Αδυσώπητη και επώδυνη, η μνήμη μάς μεταφέρει στο τραγικό εκείνο θέρος του 1974, τους τραγικούς εκείνους μήνες Ιούλιο και Αύγουστο, που στιγμάτισαν τις ζωές όλων των Κυπρίων, μαζί και το μέλλον της πολύπαθης χώρας μου. Που καθόρισαν την ιστορική εξέλιξη του λαού και της κοινωνίας μας, σε κάθε της φάσμα, με διχοτομικές γραμμές και συρματοπλέγματα που χαράχθηκαν και παγιώθηκαν ενάντια στη βούληση, τα θέλω και τα οράματα του λαού μας.

Πριν από 50 χρόνια, η Τουρκία εισέβαλε στην Κύπρο χαράζοντας κατά τρόπο ιταμό και τραγικό την ιστορία του τόπου, μαζί και του λαού του. Τραγικοί γονείς που έχασαν παιδιά, μάνες που έχασαν γιους, μικρά παιδιά που απώλεσαν πατέρες, συγγενείς που σκορπίστηκαν έχοντας χάσει τους δικούς τους στις μάχες ή στις στυγερές δολοφονίες, αλλά και ολόκληρο το βιός τους.

Πενήντα τα χρόνια. Πολλά, πάρα πολλά. Μια ολόκληρη γενιά, η δική μου γενιά, αυτή των παιδιών του πολέμου, γεννήθηκε και μεγάλωσε στην προσφυγιά, στην κατοχή, στην ωμή και σκληρή πραγματικότητα μιας Κύπρου διαιρεμένης διά της ισχύος των όπλων. Τα παιδιά του πολέμου, που χώθηκαν στην αγκαλιά της μάνας τους τις τραγικές εκείνες ημέρες του 1974, που έπαιζαν και μάθαιναν γράμματα στα αντίσκηνα, απέκτησαν πλέον δικά τους παιδιά, με την πατρίδα όμως de facto διχοτομημένη και νιώθοντας ακόμα αδικαίωτα και προδομένα. Την ίδια ώρα, μια άλλη γενιά, αυτή των δικών μας παππούδων, έφυγε χωρίς να ταφεί στα πατρογονικά χώματα, με ανεκπλήρωτη την επιθυμία και τον πόθο της επιστροφής.

Είναι πολλές οι τραγικές συνέπειες της τουρκικής εισβολής και κατοχής με καταστροφικές επιπτώσεις που πλήγωσαν τον λαό μας και τραυμάτισαν βαθιά τη χώρα μας. Όλα όσα απαράδεκτα και καταδικαστέα βλέπουμε να διαδραματίζονται σήμερα στην Ουκρανία, στα οποία ορθώς αντιδρά με καταδικαστικό τρόπο η διεθνής κοινότητα, στα οποία η Κύπρος και η Ελλάδα βρίσκονται στη σωστή πλευρά της ιστορίας, διαπράχθηκαν πριν από 50 χρόνια στην ευρωπαϊκή Κύπρο και κάθε μέρα βιώνουμε τις συνέπειές τους. Γι’ αυτό και είναι ασήκωτες οι ευθύνες όσων διέπραξαν την εισβολή και συντηρούν την κατοχή αλλά και όλων αυτών που επιτρέπουν τη συνέχιση της διαίρεσης της Κύπρου διά της βίας. Συνιστούν κατάφωρη παραβίαση του Διεθνούς και Ευρωπαϊκού Δικαίου, του Χάρτη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, της κυριαρχίας, ανεξαρτησίας και εδαφικής ακεραιότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας και αδιαμφισβήτητη παραβίαση των θεμελιωδών ελευθεριών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων όλων των Κυπρίων, Ελληνοκυπρίων, Τουρκοκυπρίων, Μαρωνιτών, Αρμενίων, Λατίνων, που ζουν και αποστερούνται των βασικών ελευθεριών τους στην ίδια την πατρίδα τους.

Αυτή είναι η ψυχρή ιστορική πραγματικότητα, και όχι η δική μας ανάγνωση και ερμηνεία. Γι’ αυτό και είναι αδήριτη η ανάγκη τερματισμού του σημερινού απαράδεκτου status quo και αποκατάστασης των βασικών ελευθεριών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων για όλους ανεξεραίτως τους Κυπρίους. Αυτό, εξάλλου, προστάζουν:

–      ο άδικος χαμός εκατοντάδων ανθρώπων και ο βίαιος ξεριζωμός δεκάδων χιλιάδων οικογενειών από τα σπίτια τους,

–       οι αγνοούμενοι των οποίων η τύχη δεν έχει ακόμη διακριβωθεί,

–       η συνεχιζόμενη παράνομη στρατιωτική κατοχή πέραν του ενός τρίτου της επικράτειας της πατρίδας μας,

–       η παραβίαση βασικών ελευθεριών και θεμελιωδών δικαιωμάτων όλων των νομίμων κατοίκων της Κύπρου,

–       ο παράνομος τουρκικός εποικισμός,

–       οι εγκλωβισμένοι που παρέμειναν, παρά τις διώξεις, πιέσεις και τις συνεχείς προκλήσεις, στις εστίες τους, υπενθυμίζοντας καθημερινά την ταυτότητα της Κύπρου,

–       η επονείδιστη καταστροφή της πολιτιστικής και θρησκευτικής μας κληρονομιάς.

Οι τραγικές συνέπειες της τουρκικής εισβολής και κατοχής, κυρίες και κύριοι, δεν αποτελούν επαναλαμβανόμενες επετειακές ρητορείες. Συνιστούν χειροπιαστές αποδείξεις των ασήκωτων ευθυνών της Τουρκίας έναντι της Κύπρου, έναντι της διεθνούς κοινότητας και της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης. Αυτή η πραγματικότητα δεν αλλάζει, παρόλο που είναι καθημερινές οι προσπάθειες της ΄Αγκυρας για διάβρωση της ιστορικής αλήθειας και νομιμοποίηση των τετελεσμένων.

Η Κυπριακή Δημοκρατία υπέστη το 1974 έναν διπλό βιασμό που την τραυμάτισε, τη διαίρεσε, τη λύγισε και παρά τις έκνομες προσπάθειες για αφανισμό της, δεν την κατέστρεψε. Ναι, μετράμε φέτος 50 συναπτά τραγικά καλοκαίρια και πολλαπλές ανοικτές πληγές. Ενάντια όμως στις επιθυμίες και προσπάθειες κάποιων, μετρούμε την ίδια στιγμή και 50 χρόνια στα οποία ο Κυπριακός Ελληνισμός δεν συμβιβάστηκε, δεν παραιτήθηκε, δεν ξέχασε. Παρά τις δυσκολίες, τον πόνο, τα προβλήματα, δεν υποκύψαμε και δεν συνηθίσαμε. Πορευθήκαμε και αγωνιστήκαμε χωρίς να συμβιβαστούμε με την κατοχή. Εξάλλου, με το άδικο και το απαράδεκτο, ο νουνεχής και ηθικά συγκροτημένος άνθρωπος δεν μπορεί να συμβιβαστεί. Αντίθετα, ο Κυπριακός Ελληνισμός εργάστηκε σκληρά, πίστεψε σε αρχές και αξίες οικουμενικές, ανέδειξε και ενίσχυσε περαιτέρω την κρατική υπόσταση της Κυπριακής Δημοκρατίας, καταβάλλοντας συνεχώς προσπάθειες για τερματισμό της κατοχής και επανένωση της χώρας και του λαού της.

Χωρίς ποτέ να ξεχνά, ο κυπριακός λαός στάθηκε όρθιος, ανασύνταξε δυνάμεις, στέγασε προσωρινά τους εκτοπισμένους του, μεγάλωσε τα παιδιά του. Ο κυπριακός λαός, προς απογοήτευση κάποιων, δεν ξέχασε: καρτερεί, ελπίζει και αγωνίζεται.

H πολυπράγμων και συχνά μεταλλασσόμενη Τουρκία, 50 χρόνια μετά, παραμένει ο εισβολέας και ο παρανόμως κατέχων το 37% περίπου τη γης μας, ο υπεύθυνος με βάση όλες τις αποφάσεις της διεθνούς κοινότητας για τη συνέχιση της κατάφωρης παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του συνόλου του κυπριακού λαού, Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, στην ίδια τους την πατρίδα.

Στέκομαι σήμερα μπροστά σας, στο αρχαιότερο ακαδημαϊκό ίδρυμα της Ελλάδος, μισό αιώνα μετά την πιο τραγική και ολέθρια στιγμή της νεότερης κυπριακής ιστορίας, ο πρώτος Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας που γεννήθηκε λίγους μόλις μήνες πριν από εκείνο τον μαύρο Ιούλιο και μεγάλωσε μαζί με τα άλλα παιδιά του πολέμου, της προσφυγιάς, του «Δεν Ξεχνώ», της αδιάκοπης αναζήτησης του σωστού, του δίκαιου, της ακατάπαυστης αναζήτησης της ελπίδας μετά από πολλές και συνεχιζόμενες απογοητεύσεις.

Πενήντα χρόνια μετά, ο δρόμος για εμάς μία και μόνον κατεύθυνση έχει, διότι η μη λύση δεν είναι λύση, διότι δεν συμβιβαζόμαστε με τη διχοτόμηση, διότι γνωρίζουμε ποιος ευνοείται από το πέρασμα του χρόνου και τη στασιμότητα, διότι στην ατζέντα μας βρίσκεται μόνον ο τερματισμός της κατοχής, η απελευθέρωση και η επανένωση της πατρίδας μας. Με την απαιτούμενη πολιτική βούληση και σε πλήρη συνεννόηση με την Ελληνική Κυβέρνηση συνεχίζουμε να στοχεύουμε σε μια λύση βασισμένη στα σχετικά ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών, στο ευρωπαϊκό κεκτημένο. Παρά τις προκλήσεις, τις δυσκολίες, τις απογοητεύσεις, πραγματικά πιστεύουμε ότι μπορούμε να βρούμε διεξόδους ακόμη και στα πιο ακανθώδη ζητήματα του Κυπριακού, ακόμη και αν ο εχθρός που πρέπει να γίνει τουλάχιστον συνεργάτης δεν συνεργάζεται, επί ίσοις όροις και στη βάση της νομιμότητας.

Δεν υπάρχει, κυρίες και κύριοι, για εμάς άλλη επιλογή από τον τερματισμό της κατοχής και την επανένωση της πατρίδας μας. Πρέπει να απαλλαγούμε από την κατοχή και τη διαίρεση, που διαβρώνουν τις δυνάμεις και τις δυνατότητες της Κύπρου για περαιτέρω πρόοδο και ευημερία και ακυρώνουν το όραμα της ενιαίας, κοινής ευημερούσας πατρίδας. Ο μόνος δρόμος είναι η εντατικοποίηση των προσπαθειών μας, η σωστή ανάγνωση των διεθνών εξελίξεων, η κατανόηση των γεωστρατηγικών ισορροπιών, η θωράκιση της διεθνούς υπόστασης της Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω της ενίσχυσης όλων των παραγόντων ισχύος του κράτους και η ανάδειξη του ρόλου της ως πυλώνας ασφάλειας και σταθερότητας στην τόσο σημαντική περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και της ευρύτερης Μέσης Ανατολής.

Ο μόνος δρόμος, και είναι αυτός που ακολουθώ και θα συνεχίσω να πορεύομαι, είναι ο δρόμος της προόδου, της συνεργασίας και της ειρήνης, ο δρόμος της συνέχισης κάθε προσπάθειας για διάρρηξη του αδιεξόδου και επανέναρξη των συνομιλιών το συντομότερο δυνατόν. Ζητούμενα είναι η απελευθέρωση και μια λύση που θα επανενώνει τη χώρα και τον λαό της μέσα σε συνθήκες δημοκρατίας, ασφάλειας, ίσων δικαιωμάτων και ευκαιριών για όλους τους νόμιμους κατοίκους της, πραγματικής ειρήνης, προόδου και ευημερίας.

Παρά τις δυσκολίες, τα προβλήματα, τις απογοητεύσεις, τις προκλήσεις, ακόμη και τις κατά καιρούς απειλές, δεν συμβιβαζόμαστε με την κατοχή γιατί οραματιζόμαστε ένα διαφορετικό αύριο για τα παιδιά όλης της Κύπρου. Με ρεαλισμό, αποφασιστικότητα, επιμονή, χωρίς εσωστρέφεια, χωρίς ηττοπάθεια, χωρίς να μεμψιμοιρούμε, συνεχίζουμε την προσπάθεια σε μια συνεχώς μεταβαλλόμενη διεθνή πραγματικότητα.

Κυρία Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας, η παρουσία σας στην εκδήλωση αυτή, εξόχως τιμητική για τη χώρα και τον θεσμό που εκπροσωπώ, δηλώνει ευαισθησίες και προτεραιότητες, εμπεριέχει συμβολισμούς και στέλνει ουσιαστικά μηνύματα που προσλαμβάνω ως ιδιαίτερα εγκαρδιωτικά. Ειλικρινά σας ευχαριστώ.

Από το βήμα μιας κιβωτού του Ελληνισμού, θέλω να αποτίσω φόρο τιμής στους Ελλαδίτες αδελφούς που έπεσαν μαχόμενοι με ανδρεία και αυταπάρνηση για προάσπιση της ανεξαρτησίας, της κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας. Εκφράζω την ευγνωμοσύνη της Πολιτείας και σύμπαντος του Κυπριακού Ελληνισμού για τη θυσία και την προσφορά τους, καθώς επίσης σε όλους τους Ελλαδίτες οι οποίοι αγωνίστηκαν για την απόκρουση της ιταμής τουρκικής εισβολής.

Θέλω, επίσης, κυρία Πρόεδρε, να εκφράσω στο πρόσωπό σας τη γνήσια ευγνωμοσύνη του Κυπριακού Ελληνισμού για την έμπρακτη και σταθερή συμπαράσταση και στήριξη που η Ελλάδα και ο αδελφός ελληνικός λαός προσφέρουν κατά τα 50 αυτά χρόνια στον αγώνα του για επιβίωση και δικαίωση. Η συμπαράσταση και η στήριξη αυτή αποτελούν το ισχυρότερο και συμπαγέστερο θεμέλιο του αγώνα που διεξάγουμε. Και γνωρίζουμε καλά ότι μια ισχυρή Ελλάδα είναι ένας ισχυρός σύμμαχος της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Απευθυνόμενος σε εσάς κύριε Πρύτανη, θα ήθελα αρχικά να σας ευχαριστήσω και να σας επαινέσω για την πρωτοβουλία του ευκλεούς ιδρύματός σας να διοργανώσει την εκδήλωση αυτή, που έρχεται να προστεθεί ως ένας ακόμη κρίκος στην αλυσίδα των δεσμών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών με τη Μεγαλόνησο.

Η όλη δράση του ιδρύματός σας με επίκεντρο την Κύπρο μάς ενισχύει έμπρακτα και μας εγκαρδιώνει. Εύχομαι στο πρώτο Πανεπιστήμιο της Ελλάδος δύναμη φωτός και πολιτισμικής ανθοφορίας και επιτυχία στο έργο του προς όφελος της χώρας και ολοκλήρου του Ελληνισμού.

Υπό το βάρος της καταστροφής του 1974, της μεγαλύτερης τραγωδίας του Ελληνισμού μετά το 1922, η μικρή και καθημαγμένη Κύπρος, με τη σύμφωνη στάση και στήριξη της Ελλάδος, αποδέχθηκε τη λύση της διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα, σύμφωνα με τις σχετικές αποφάσεις των Ηνωμένων Εθνών, τις αρχές και τις αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το κοινοτικό κεκτημένο. Επρόκειτο για έναν ιστορικό συμβιβασμό, που μέχρι σήμερα ορίζει την πολιτική της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Ελλάδος αλλά και της διεθνούς κοινότητας στο σύνολό της για την επίλυση του κυπριακού προβλήματος.

Στα 50 χρόνια που παρήλθαν από το 1974, η Τουρκία και η εκάστοτε ελεγχόμενη και καθοδηγούμενη από την Άγκυρα ηγεσία των Τουρκοκυπρίων δεν επέδειξαν, δυστυχώς, την απαιτούμενη βούληση, την ετοιμότητα για έναν έντιμο συμβιβασμό που θα οδηγούσε στην επίτευξη της πολυπόθητης λύσης. Αντίθετα, επέμειναν σταθερά και αδιάλλακτα σε λογικές άμεσης ή έμμεσης αναγνώρισης των τετελεσμένων της εισβολής και της συνεχιζόμενης κατοχής, με τελευταία θέση την κυριαρχική ισότητα και τη λύση των δύο κρατών. Απόψε, ευρισκόμενος στην καρδιά του Ελληνισμού, θέλω να επαναλάβω με κάθε έμφαση ότι η ελληνοκυπριακή πλευρά παραμένει προσηλωμένη στη συμφωνημένη στο πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών μορφή λύσης και είναι πανέτοιμη να εμπλακεί σε ουσιαστικές διαπραγματεύσεις, υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών, για την επίτευξη λύσης. Την ίδια στιγμή, όμως, επαναλαμβάνω προς κάθε κατεύθυνση, ότι υπάρχουν όρια στις υποχωρήσεις και τον συμβιβασμό που μπορούμε να αποδεχθούμε. Η Κύπρος είναι κράτος – μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και κανείς δεν πρέπει να αναμένει ότι θα συμπράξουμε σε μια ψευδεπίγραφη και θνησιγενή διευθέτηση που θα ισοδυναμεί με δύο κράτη ή δεν θα επιτρέψει στους πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας να απολαμβάνουν βασικά ανθρώπινα δικαιώματα.

Όραμά μας, λοιπόν, αειφόρο, ανθεκτικό και εφικτό είναι η επίτευξη μίας βιώσιμης και λειτουργικής λύσης που θα επανενώνει πραγματικά τον τόπο και τον λαό μας. Μια τέτοια λύση θα είναι μια λαμπρή επιτυχία όλων μας, θα είναι κυρίως το βασικό συστατικό για ένα υγιές και ελπιδοφόρο μέλλον για τα παιδιά μας, σε μια σύγχρονη ευρωπαϊκή πατρίδα, χωρίς συρματοπλέγματα, στρατεύματα κατοχής και αναχρονιστικές εγγυήσεις. Ας στοχεύσουμε όλοι μαζί ενωμένοι σε αυτή την επιτυχία και ας μην αναζητούμε νικητές και ηττημένους. Ενόσω δεν υπάρχει λύση, είμαστε όλοι ηττημένοι, Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι.

Δυνατά, λοιπόν, και ενωμένα πρέπει να στεκόμαστε όλοι σε αυτή την αλήθεια και να την προβάλλουμε με τρόπο σαφή: προτεραιότητά μας είναι η λύση, η επανένωση, η ειρήνη, η ασφάλεια, η ευημερία όλων των Κυπρίων και διαμενόντων νομίμως στο νησί μας, και για όλα αυτά πρέπει μαζί, με σοβαρότητα να συνεχίσουμε τις προσπάθειες. Οτιδήποτε άλλο, πλην της επανένωσης, δεν διασφαλίζει τα συμφέροντα και το ειρηνικό μέλλον του Κυπριακού Ελληνισμού. Δεν χωράνε εκπτώσεις σε αυτή την αλήθεια.

Τη γεωγραφία δεν μπορούμε να την αλλάξουμε. Ούτε και τους παράγοντες ισχύος των τρίτων. Μπορούμε όμως και οφείλουμε να συνεχίσουμε να προσπαθούμε, αξιοποιώντας και ενισχύοντας τα εργαλεία που διαθέτουμε, συμβάλλοντας στη διαμόρφωση των συνθηκών μέσα από τις οποίες η Κύπρος να γίνει ξανά στην ολότητά της, τόπος σταθερότητας, ασφάλειας, ευημερίας και πραγματικής ειρήνης.

Το 1953, ο Γιώργος Σεφέρης έγραφε προφητικά στο εμβληματικό ποίημά του “Σαλαμίνα της Κύπρος”, ωσάν να απαντούσε στις προθέσεις των ηγετών της Τουρκίας: 

Η γης δεν έχει κρικέλια

για να την πάρουν στον ώμο και να φύγουν

μήτε μπορούν, όσο κι αν είναι διψασμένοι

να γλυκάνουν το πέλαγο με νερό μισό δράμι.

Και τούτα τα κορμιά

πλασμένα από ένα χώμα που δεν ξέρουν,

έχουν ψυχές.

Μαζεύουν σύνεργα για να τις αλλάξουν,

δε θα μπορέσουν· μόνο θα τις ξεκάμουν

αν ξεγίνουνται οι ψυχές.

Και βεβαίως, κυρίες και κύριοι, οι ψυχές δεν ξεγίνονται, όπως δεν ξεγίνεται ο πολιτισμός και η ιστορία του πολύπαθου αυτού τόπου, που θα ευλογηθεί και θα δει καλύτερες ημέρες, όπως το αξίζουν ο ίδιος και οι κάτοικοί του.

Σας ευχαριστώ όλες και όλους για την παρουσία σας απόψε, που ενισχύει τα μηνύματα καρτερίας, επανένωσης και ελπίδας τα οποία στέλνει η εκλεκτή αυτή εκδήλωση. Η παρουσία και η υποδοχή σας ενισχύουν, όμως, και ένα αίσθημα που κουβαλώ από τα εφηβικά μου χρόνια: Η Κύπρος δεν κείται μακράν όσο είναι στις καρδιές των Ελλαδιτών αδελφών μας.»

(ΡΜ/ΕΠ/NZ)

Οι μέτοχοι μειοψηφίας της Newcastle Amanda Staveley και Mehrdad Ghodoussi πρόκειται να πουλήσουν το μερίδιό τους στην ομάδα της Premier League, σύμφωνα με δημοσιεύματα την Τετάρτη.

H Staveley διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στη διαμεσολάβηση της συμφωνίας που επέτρεψε στο Ταμείο Δημοσίων Επενδύσεων της Σαουδικής Αραβίας να αγοράσει το 80% της Newcastle τον Οκτώβριο του 2021.

Μαζί με τον σύζυγό της Ghodoussi, η Staveley κατείχε αρχικά το 10% του Newcastle.

Τόσο η Staveley όσο και ο Ghodoussi συμμετείχαν σε μεγάλο βαθμό στη διοίκηση της Newcastle μετά την εξαγορά με την υποστήριξη της Σαουδικής Αραβίας και επέβλεψαν τον διορισμό του Eddie Howe ως προπονητή τον Νοέμβριο του 2021.

Η Νιούκαστλ τερμάτισε τέταρτη στην Πρέμιερ Λιγκ το 2022-23 για να προκριθεί στο Champions League και έφτασε επίσης στον τελικό του Λιγκ Καπ.

Ο πρωθυπουργός της Βόρειας Μακεδονίας, Κρίστιαν Μίτσκοσκι, σε δηλώσεις του κατά την προσέλευσή του στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στην Ουάσιγκτον εξέφρασε την ετοιμότητα της χώρας του να συμβάλει στις σημαντικές αποφάσεις του Οργανισμού, που θα ληφθούν στη διάρκεια της Συνόδου. 

Ο Κρίστιαν Μίτσκοσκι αποκάλεσε τη χώρα του “Μακεδονία” και την κυβέρνησή του “μακεδονική κυβέρνηση”.

«Ως χώρα είμαστε έτοιμοι να συνεισφέρουμε μας σε οτιδήποτε αντιπροσωπεύει αξίες. Είμαστε εδώ μαζί με τους συμμάχους μας για να επιβεβαιώσουμε τη δέσμευσή μας, όπως πριν έτσι και στο μέλλον, σχετικά με την προώθηση της ειρήνης, της σταθερότητας και της λειτουργίας του διεθνούς δικαίου» σημείωσε ο Μίτσκοσκι.

 «Για εμάς, ως μικρό έθνος, είναι σημαντικό τις ημέρες αυτές να ληφθούν οι σημαντικές εκείνες αποφάσεις που θα διαμορφώσουν το μέλλον της ανθρωπότητας τις επόμενες δεκαετίες, κάτι στο οποίο θα συμβάλουμε και εμείς. Η Μακεδονία, ως χώρα σκοπεύει να συνεχίσει να λειτουργεί με αυτόν τον τρόπο και να προωθεί τις αξίες. Ως μακεδονική κυβέρνηση θέλουμε να είμαστε δίπλα-δίπλα με τους συμμάχους μας και να επιβεβαιώσουμε το ελευθεριακό πνεύμα του μακεδονικού λαού και των μακεδόνων πολιτών», ανέφερε ακόμη ο Μίτσκοσκι.

Ο Μίτσκοσκι πρόσθεσε πως ως χώρα «παραμένουμε προσηλωμένοι στην εκπλήρωση των υποχρεώσεών μας, δηλαδή τουλάχιστον 2% του ΑΕΠ να επενδυθεί στον εκσυγχρονισμό του Στρατού μας, κάτι που είναι πολύ σημαντικό, γιατί μόνο έτσι θα ακολουθήσουμε τις σύγχρονες τάσεις, στο πλαίσιο της μεγαλύτερης παγκόσμιας αμυντικής συμμαχίας που υπήρξε ποτέ».

Ο Κάουι Λέοναρντ δεν θα είναι μέλος της ανδρικής ομάδας μπάσκετ των ΗΠΑ που θα αγωνιστεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού.

Θα ήταν το πρώτο Ολυμπιακό ταξίδι για τον Λέοναρντ, ο οποίος έχασε 12 από τους τελευταίους 14 αγώνες των Λος Άντζελες Κλίπερς την περασμένη σεζόν με φλεγμονή στο δεξί γόνατο. Η USA Basketball είπε ότι, μαζί με τους Clippers, πήραν την απόφαση.

Η ομοσπονδία μπάσκετ των ΗΠΑ γνωστοποίησε την αντικατάσταση του Καουάι Λέοναρντ με τον Ντέρικ Γουάιτ στην δωδεκάδα της Εθνικής Ομάδας, η οποία θα εκπροσωπήσει τη χώρα στο Ολυμπιακό τουρνουά του Παρισιού.

Υπενθυμίζεται ότι στους εφετινούς Ολυμπιακούς Αγώνες η εθνική των ΗΠΑ έχει κληρωθεί στον 3ο όμιλο, μαζί με το Νότιο Σουδάν, τη Σερβία και το Πουέρτο Ρίκο.

Αναλυτικά η 12άδα των ΗΠΑ μετά την αντικατάσταση του Λέοναρντ με τον Γουάιτ: Στεφ Κάρι, Ταϊρίς Χαλιμπάρτον, Τζρου Χολιντεϊ, Ντέβιν Μπούκερ, Άντονι Έντουαρντς, Κέβιν Ντουράντ, Ντέρικ Γουάιτ, ΛεΜπρόν Τζέιμς, Τζέισον Τέιτουμ, Τζοέλ Εμπίντ, Άντονι Ντέιβις, Μπαμ Αντεμπάγιο.

Ο Λέοναρντ είναι δύο φορές πρωταθλητής NBA, έξι φορές All-Star και έξι φορές στην καλύτερη ομάδα της σεζόν στο NBA, αλλά τα προβλήματα τραυματισμών ήταν ένα επαναλαμβανόμενο θέμα στην καριέρα του.

Έχει χάσει 256 αγώνες κανονικής περιόδου τα τελευταία επτά χρόνια, συμπεριλαμβανομένων όλων της σεζόν 2021-22 με προβλήματα στο γόνατο. Εμφανίστηκε σε 68 παιχνίδια την περασμένη σεζόν για τους Clippers, τα περισσότερα από τότε που έπαιξε το 74 για το San Antonio κατά τη διάρκεια της σεζόν 2016-17.