Εφηβικό Τμήμα Θεατρικού Εργαστηρίου «Φιέρα»: Κάστρο Ζακύνθου | Παρουσιάζει το κύκνειο άσμα του Σοφοκλή «Οιδίπους επί Κολωνώ»

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

«ΟΙΔΙΠΟΥΣ ΕΠΙ ΚΟΛΩΝΩ» ΣΤΟ ΚΑΣΤΡΟ ΑΠΟ ΤΟ ΕΦΗΒΙΚΟ ΤΜΗΜΑ ΤΟΥ ΘΕΑΤΡΙΚΟΥ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟΥ «ΦΙΕΡΑ»
ΔΕΥΤΕΡΑ 31 ΙΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΡΙΤΗ 1η ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2023
ΩΡΑ 21:30

Τα παιδιά του Εφηβικού Τμήματος του ΘΕΑΤΡΙΚΟΥ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟΥ « ΦΙΕΡΑ» , μόλις επέστρεψαν από τους ΜΟΛΆΟΥΣ ,όπου συμμετείχαν στο 7Ο Πανελλήνιο Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού Θεάτρου του Δήμου Μονεμβασίας, με το το κύκνειο άσμα του ΣΟΦΟΚΛΗ « ΟΙΔΙΠΟΥΣ ΕΠΙ ΚΟΛΩΝΩ» ΚΑΙ ΣΑΣ ΠΡΟΣΚΑΛΟΥΝ να παρακολουθήσετε το έργο τους ΣΤΟ ΚΑΣΤΡΟ της Ζακύνθου ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 31 ΙΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 1η ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2023 και ώρα 21:30.

Η παράσταση αποτελεί Συνδιοργάνωση με την ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΙΟΝΙΩΝ ΝΗΣΩΝ-ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΖΑΚΥΝΘΟΥ και απέσπασε τις καλύτερες κριτικές στο φεστιβάλ, τις οποίες σας εκθέτουμε παρακάτω.

Το έργο ανεβαίνει σε μετάφραση Κώστα Τοπούζη, διασκευή και διδασκαλία δραματικής τέχνης Λάζου Έφης, μουσική Νίκου Ξένου, μουσική διδασκαλία Μιχάλη Τσαούση, κινησιολογία και μουσική Capoeira Σπύρου Πλέσσα, Χορογραφίες Γωγώ Γκιβέτση, σκηνικά και σχεδιασμό κοστουμιών Χάιδω Χριστοδούλου και κατασκευή κοστουμιών Πωλίνα Κάρδαρη.

Η ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΗ αλλά θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας με κρατήσεις θέσεων λόγω του περιορισμένου αριθμού θεατών.

ΓΙΑ ΚΡΑΤΗΓΣΕΙΣ επικοινωνήστε με το τηλ.: 6944664402

Η παρουσία όλων μας στο κάστρο προϋποθέτει το σεβασμό στη φυσική και πολιτιστική κληρονομιά του τόπου μας!

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΚΡΙΤΙΚΗΣ ΣΤΟ 7ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΑΣ

Αν ο Μύθος στο πρόσωπο του Οδυσσέα ενσαρκώνει τη ζωτικότητα, τη δύναμη, το πρωτεϊκό στοιχείο της προσαρμογής που διαθέτει η ανθρώπινη φύση, μαζί και τη δυναμικότητα και την εντελέχειά της, στο πρόσωπο του Οιδίποδα αποτυπώνει την τραγική, χθόνια πλευρά της, τη ματαιότητα και το ατελέσφορο κάθε ανθρώπινης δράσης, την ανημπόρια να επέμβει ο άνθρωπος στη Μοίρα του, τη γυμνότητα και το άοπλο δέος του μπροστά σε αυτό που τον υπερβαίνει. Ο Οιδίπους συγκεντρώνει πυρηνικά στη σκοτεινή περσόνα του τον αχαρτογράφητο κόσμο της ανθρώπινης Προπατορικής Πτώσης.

Δέσμιος της Κατάρας του Θηβαϊκού Κύκλου, που ανοίγει με τον Γενάρχη των Θηβών Κάδμο (που σκότωσε το ιερό Φίδι του θεού Άρη) και συνεχίζεται με τον εγγονό του και διώκτη της Διονυσιακής λατρείας Λάβδακο (που τη μεταδίδει σαν γενετική δυσμορφία στον δικό του γιο Λάιο, απαγωγέα και βιαστή του νεαρού Χρύσιππου), ο Οιδίπους είναι εν αγνοία του προγραμμένος ως τιμωρός του πατρικού εγκλήματος. Είναι ο πρώτος κρίκος αυτής της αλυσίδας αίματος, που ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙ. Ένας πρώιμος νεωτερικός άνθρωπος που επιχειρεί μέσα από τον Ορθό Λόγο να διαφύγει τη Μοίρα που του επιφυλάσσουν οι χρησμοί, πυροδοτώντας μια ιδιότυπη θεομαχία: Φεύγει από αυτούς που νόμιζε γονείς του και η πυξίδα της Ειμαρμένης τον οδηγεί στη Θήβα, στον πραγματικό του πατέρα. Η οξύνοιά του λύνει το αίνιγμα της Σφίγγας (ένα αίνιγμα του οποίου η απάντηση ήταν «ο άνθρωπος», πόσο βαθιά ειρωνικό!) και του χαρίζει έναν θρόνο και μία Βασίλισσα οδηγώντας τον ταυτόχρονα στο αδιανόητο μίασμα της αιμομιξίας. Ο ίδιος ο Ορθός Λόγος θα τον οδηγήσει στην επίγνωση, στην τελική του συντριβή και σε μία νέα φυγή.

Διαγράφει μία οδυσσεϊκή πορεία, με απόληξη τον Κολωνό, όπου εξαγνίζεται και πεθαίνει, μόνο που αυτός δεν γνωρίζει την Ιθάκη του, όπως ο Οδυσσέας, αλλά την επινοεί·̇ δεν ζητά να επιστρέψει σε καμιά πατρίδα, επιζητά μόνο έναν τόπο ανάπαυσης και εξιλασμού. Στη δημοκρατική Αθήνα, όπου κυβερνά ο πεφωτισμένος ηγέτης Θησέας με οδηγούς τη λογική και τον ουμανισμό, βρίσκει επιτέλους καταφύγιο το ταλαιπωρημένο σαρκίο και η τραυματισμένη ψυχή του.
Ο Σοφοκλής, με τον Οιδίποδα επί Κολωνώ (χρονολογείται μεταξύ 411-406 π.Χ., χρονιά θανάτου του Ποιητή) γράφει πιθανότατα το κύκνειο άσμα του: έναν ύμνο στην Αθηναϊκή Δημοκρατία που έχει τρωθεί ανεπανόρθωτα από τον -σε εξέλιξη ακόμα- Πελοποννησιακό Πόλεμο, μαζί και μία πραγματεία Θανάτου. Ο Οιδίπους, τυφλωμένος από το ανελέητο φως μιας αβάσταχτης αλήθειας, ανήμπορος, καθημαγμένος και ικέτης, θα βρει λύτρωση και την πολυπόθητη Κάθαρση στην εκδημία του και, μέσα στην απόλυτη συντριβή του, επιτελείται ένα είδος αφηρωισμού: Δύο πόλεις, η Θήβα μέσω του Κρέοντα και η Αθήνα τον διεκδικούν ως χθόνια θεότητα, περίπου με τον τρόπο που αγιοποιούνται οι αμαρτωλοί στην Ορθοδοξία. Τον κερδίζει η δημοκρατική και πεφωτισμένη Αθήνα. Ο γιος του Πολυνείκης εκλιπαρεί τη βοήθειά του για να ανακτήσει τον θρόνο της Θήβας, αλλά εκείνος τού μεταβιβάζει την πατρώα αρά, δίνοντας τελετουργικά τη σκυτάλη της ζωής και της συνέχειας στις κόρες του, ως θηλυκή ζωική δύναμη, εισάγοντας έτσι μία ιδιότυπη μητριαρχία.

Την όχι ιδιαίτερα δημοφιλή (ούτε σε επαγγελματικά ούτε σε ερασιτεχνικά σχήματα) αυτή τραγωδία επέλεξε το εφηβικό τμήμα του Ζακυνθινού θεατρικού εργαστηρίου «Φιέρα» να παρουσιάσει εδώ στο Φεστιβάλ του Δήμου Μονεμβασίας. Με σεβασμό αλλά και με τόλμη και ωριμότητα δυσανάλογη του νεαρού της ηλικίας τους, υπό την καθοδήγηση της σκηνοθέτριας και Δασκάλας τους Έφης Λάζου αναμετρήθηκαν με το κλασικό κείμενο, δημιουργώντας μία παράσταση-εμπειρία. Οι γυμνασμένες φωνές τους προσέδωσαν όγκο και βάρος στον τραγικό λόγο, ούτε μία λέξη δεν «πήγε χαμένη». Ο χορός απολύτως αρμονικός, με εξαιρετική στην απλότητά της κίνηση, η -ζωντανή- μουσική σχολίαζε υπέροχα τη δράση, τα κοστούμια λειτουργικά, χωρίς περιττούς νεωτερισμούς αλλά και χωρίς ίχνος από την κιτς αρχαιοπρέπεια που συχνά συναντάμε ακόμα και σε επαγγελματικές παραστάσεις τραγωδίας. Ο Οιδίπους του εφήβου Φερνάντο Μπάλα σπαραχτικός αλλά με όλη τη βασιλική μεγαλοπρέπεια και το βάρος του πρεσβύτη, απέδωσε έξοχα την τυφλότητα με το μονίμως δακρυσμένο, ατενές του βλέμμα. Οι Αναστασία Μάργαρη και Ιουλία Κουκουμτζή, ως Κρέων και Θησέας αντίστοιχα, απέδωσαν με επάρκεια τους κόντρα στο φύλο τους ρόλους, χωρίς την προσφυγή σε μεταμφίεση, που θα μείωνε κατά τη γνώμη μου το τραγικό τους βάρος.

Οι αναφορές στα παιδιά ενδεικτικές, θα μπορούσαν να γραφτούν τόμοι για αυτή την παράσταση-υπόδειγμα εφηβικού θεάτρου, και άλλα τόσα για τη σπουδαιότητα της θεατρικής καλλιέργειας για τα παιδιά αυτής της ηλικίας. Εμείς οι θεατές αυτής της παράστασης δεν θα ξεχάσουμε ποτέ το σοβαρό, καθαρό τους βλέμμα, που ατένιζε το Αιώνιο. Ούτε και εκείνα πιστεύω. Και αυτό είναι ίσως ό,τι μετράει περισσότερο…

Κατερίνα Θεοδωράτου
Θεατρολόγος

Υ.Γ. Οι συντελεστές και τα παιδιά της θεατρικής παράστασης ευχαριστούν από καρδιάς το Δήμο Μονεμβασιάς για την υπέροχη διοργάνωση και καταπληκτική φιλοξενία!

Μακάρι να μπορέσουμε μια μέρα να τους το ανταποδώσουμε!

The post Εφηβικό Τμήμα Θεατρικού Εργαστηρίου «Φιέρα»: Κάστρο Ζακύνθου | Παρουσιάζει το κύκνειο άσμα του Σοφοκλή «Οιδίπους επί Κολωνώ» appeared first on ZANTETIMES.GR.