Λήγει η συμφωνία για τα Σιτηρά της Μαύρης Θάλασσας

Μια εβδομάδα απομένει μέχρι τη λήξη της πρωτοβουλίας για τα Σιτηρά της Μαύρης Θάλασσας και ακόμα παραμένει αβέβαιο αν η Ρωσία θα υποχωρήσει στην απειλή της να μην παρατείνει τη συμφωνία εξαγωγών με την Ουκρανία.

Σύμφωνα με τη Ρωσία, οι φτωχότερες χώρες δεν λαμβάνουν περισσότερο από το 3% των περίπου 30 εκατομμυρίων τόνων ουκρανικών σιτηρών και άλλων τροφίμων που εξάγονται από τον Ιούλιο του 2022 στο πλαίσιο της συμφωνίας.

Ένα επιχείρημα που η Κομισιόν απορρίπτει.

«Η Ρωσία παρόλο που ισχυρίζεται ότι η συμφωνία ωφελεί τους Ευρωπαίους ή τους Ουκρανούς, η Ρωσία στην πραγματικότητα καταγράφει αυξημένα κέρδη από τι δικό της εμπόριο λιπασμάτων, σιτηρών και δημητριακών, κλέβοντας από την Ουκρανία. Έτσι οτιδήποτε προέρχεται από τη Ρωσία είναι βασικά απλώς ψέματα, ψέματα που συνδέονται με την παράνομη εκστρατεία κατά της Ουκρανίας» δήλωσε ο εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής, Πίτερ Στάνο.

Η Μόσχα επίσης απαιτεί την άρση των φραγμών στις εξαγωγές αυτών των προϊόντων.

Ένα από τα σημαντικότερα είναι η δυνατότητα της Ρωσικής Αγροτικής Τράπεζας να γίνει ξανά αποδεκτή στο διεθνές σύστημα πληρωμών SWIFT.

Η πρωτοβουλία αποτέλεσε αντικείμενο διαπραγμάτευσης από τον ΟΗΕ, που αναγνωρίζει τις ρωσικές ανησυχίες.

«Η Ρωσία έχει υποβάλει ένα εύλογο αίτημα για το τι πρέπει να γίνει για να μπορέσει να πραγματοποιήσει τις εξαγωγές της στις παγκόσμιες αγορές. Αυτές οι εξαγωγές δεν υπόκεινται σε κυρώσεις και θα πρέπει να τους επιτραπεί να φτάσουν στις παγκόσμιες αγορές. Αλλά υπήρξαν διάφορα εμπόδια. Γραφειοκρατικά εμπόδια, νομικά εμπόδια, εμπόδια που εμπλέκονται αποφάσεις που οι επιχειρήσεις είναι πρόθυμες να πάρουν ή δεν είναι πρόθυμες να πάρουν» δήλωσε ο αναπληρωτής εκπρόσωπος του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ, Φαρχάν Χακ.

Ένας άλλος μεσολαβητής ήταν η Τουρκία, την οποία ο Ουκρανός πρόεδρος επισκέφθηκε το περασμένο Σάββατο, με τον Ζελένσκι να στηρίζει την παράταση της συμφωνίας.

Αν τελικά δεν υπάρξει συμφωνία οι τιμές των τροφίμων είναι πιθανό να αυξηθούν και να επιδεινώσουν την ανθρωπιστική κρίση σε ορισμένες χώρες όπως το Αφγανιστάν, η Αιθιοπία, η Κένυα, η Σομαλία, το Σουδάν και η Υεμένη.