Το μήνυμα (προεκλογικό σποτ) που δίνουν τα antistress μπαλάκια είναι ότι πρέπει να χαλαρώσουμε παρότι βρισκόμαστε σε περίοδο στρες. Η πολιτική απαιτείται να χρησιμοποίει την επικοινωνία και τα παλιά εργαλεία καλό είναι να υποχωρούν , ενόψει μιας νέας γενιάς και νέων προκλήσεων που έχουμε να αντιμετωπίσουμε.
Η επικοινωνία έχει και το στοιχείο του χιούμορ.
Το πρώτο μου πτυχίο είχε το μάθημα της πολιτικής επικοινωνίας από τον Αλέξανδρο Ιωάννη Μεταξά. Ακόμη θυμάμαι τα προεισαγωγικά μαθήματα. Ένα από τα εργαλεία της πολιτικής είναι και η επικοινωνία. Μας βοηθά να διασπείρουμε το πολιτικό μήνυμα μέσα στην κοινωνία. Κυριαρχούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και ειδικά για τους πρωτοεμφανιζόμενους που έχουν και το μειονέκτημα του μικρού χρόνου να επικοινωνήσουμε τον πολιτικό μας λόγο.
Παρά το ότι άλλοτε χρησιμοποιούμε τα πιο επικαιροποιημένα μέσα, και άλλοτε τα πρώτα , ένα έχει σημασία και αυτό είναι το πολιτικό περιεχόμενο και η προστιθέμενη αξία της παρουσίας μας στην πολιτική ζωή του τόπου. Αν δεν αναφέρεται σε πραγματικά προβλήματα της κοινωνίας μας είναι δώρο άδωρο.
Πρέπει η παρουσία μας να έχει προστιθέμενη αξία.
Πρέπει να είμαστε ειλικρινείς. Γύρω μου βλέπω γραμμάτια του χθες , να συνεχίζουν να ταλαιπωρούν τους πολίτες. Το Ναυάγιο ,το ζήτημα της εκτός σχεδίου δόμησης, το ζήτημα του ΕΘΠΖ που ταλανίζει το Βασιλικό, το ζήτημα της γραμμής του παλιού αιγιαλού και μη μιλήσω για τα μεγάλα έργα που είναι ανολοκλήρωτα, μαρίνα , σχέδιο πόλης, Μπόχαλη και πιθανή κατάρρευση της. Έχουμε σοβαρά προβλήματα. Είναι μία ζακυνθοκεντρική ατζέντα. Ταυτόχρονα με την εκλογή επιλέγουμε και πρωθυπουργό και κοινοβουλευτική εκπροσώπηση, αλλά και βουλευτή.
Μετά και τα όσα διενεμήθησαν μεταξύ εμού και του κ.Λέκκα και μετά την περίφημη υπουργική απόφαση για αποκλεισμό του Ναυαγίου τα πράγματα παραμένουν λιμνάζον τα.
Εάν ήμουν σήμερα βουλευτής θα τα έκανα όλα πολύ απλά, γυαλιά καρφιά. Αφορά την επιβίωση και την υπόσταση ολόκληρου του νησιού. Όλη η τουριστική βιομηχανία του τόπου στηρίζεται στο Ναυάγιο. Ας είμαστε ρεαλιστές. Μεταξύ Σολωμού, Κάλβου και Ναυαγίου κερδίζει το Ναυάγιο. Στις μεγάλες τουριστικές εκθέσεις δεν απεικονίζεται η προτομή του Σολωμού. Τι θα έκανα εγώ; Άμεσα θα ηχούσαν οι καμπάνες στο κράτος, προκειμένου να επανέλθει κάθε αρμόδιος και να μας περιγράψουν τα μέτρα με τα οποία είναι εφικτό το άνοιγμα το περιορισμένο του Ναυαγίου. Παρερμηνεύομαι νομίζω καμιά φορά σκοπίμως. Ανοικτό και επικίνδυνο ή κλειστό και ασφαλές… Αυτό είναι ψευδεπίγραφο. Υπάρχει ένα σημείο ισορροπίας που το έχουμε χάσει. Ποια είναι εκείνα τα μέτρα που θα επιτρέψουν την περιορισμένη επισκεψιμότητα στο Ναυάγιο. Το ποσοστό της επισκεψιμότητας μπορεί να συζητηθεί, αλλά δεν μπορούμε να λέμε και να φτάνουμε στο δυσανάλογο κλείσιμο χωρίς να αφήνουμε φεγγίτη για το πώς μπορεί να είναι επισκέψιμο. Στα ορεινά και όχι μόνο, όταν ένας τουρίστας μπαίνει στο ξενοδοχείο, λέει ότι εμείς θέλουμε να πάμε σε αυτό. Δεν είναι η Τζοκόντα το Ναυάγιο.
Ο επισκέπτης για παράδειγμα του Ολύμπου που θέλει να ανέβει, θέλει και να ριψοκινδυνέψει. Γιατί η ζωή αυτού που πάει στον Όλυμπο είναι λιγότερο σημαντική από αυτόν που θέλει να πάει στο Ναυάγιο; Η επίσκεψη στο Κορακονήσι είναι ασφαλής; Έχω πάει αρκετές φορές να σκοτωθώ. Μήπως η μεγάλη επισκεψιμότητα μας αναγκάζει να το κλείσουμε; Ο κ.Λέκκας έχει δίκιο ότι δεν τηρηθήκαν τα μέτρα ασφάλειας. Όμως, πονάει δόντι κόβει κεφάλι, είναι δυσανάλογο.
Είναι ξεκάθαρο, θα πρέπει να υπάρξει επικαιροποιημένη εισήγηση με τα μέτρα για μια περιορισμένη επισκεψιμότητα. Θα επεδίωκα και θα δεσμευόμουν γι αυτό και, ή θα γινόταν, ή θα παραιτούμουν από βουλευτής.
Δεν είναι ζήτημα ιδεολογικής κατεύθυνσης, ούτε φορολογικής πολιτικής. Είναι ένα αμιγώς τοπικό θέμα που συνδέεται με την τοπική μας οικονομία. Χρειάζεται να μεταπείσουμε. Αν δεν τις διαμορφώνουμε ποιος είναι ο ρόλος του βουλευτή; Είναι του ταχυδρόμου εντελώς τυπικά, συμφεροντολογικά σκεπτόμενος, η Ζάκυνθος θα έπρεπε να εναρμονίσει το αποτέλεσμα με το εθνικό αποτέλεσμα. Ίσως θα συνέφερε τον τόπο να εκλέγει ένα κυβερνητικό βουλευτή.
Δέχομαι τις προκλήσεις. Πρέπει να είμαστε ειλικρινείς εξαιρετικά, όσο αφορά την κυβέρνηση. Ποτέ καμία κυβέρνηση δεν ασχολήθηκε έστω μία ώρα με το Ναυάγιο . Η πρώτη κυβέρνηση που το επιχείρησε και που δέσμευσε εθνικούς πόρους για το σκοπό του Ναυαγίου ήταν. Η πρώτη κυβέρνηση που ασχολήθηκε με τη δημιουργία ενός φορέα ήταν η ΝΔ. Πετύχαμε; καταφέραμε; Η απάντηση είναι όχι.
Εκτιμώ ότι η απόφαση που ελήφθη, είναι εσφαλμένη καθώς στηρίζεται σε λανθασμένη εισήγηση, γιατί δεν λήφθηκαν υπόψη εκείνα που θα επέτρεπαν και θα μας διασφάλιζαν ένα κεντρικό Ναυάγιο.
Η σχέση με το κεντρικό κράτος, είναι σχέση Δαυίδ και Γολιάθ. Γι αυτό επιβάλλεται τα αιτήματα μας να είναι συγκεκριμένα. Πολιτική για το Ναυάγιο η κυβέρνηση απέκτησε . Σημασία έχει η δέσμευση των πόρων ενόψει του ανοίγματος. Αν έχουμε αποφασίσει, ότι είναι επικίνδυνη η πρόσβαση στη παραλία, τότε γιατί να σώσουμε ένα κουφάρι; Θα δώσουμε χρήματα για κάτι που δεν είναι επισκέψιμο;
Μπορούμε να αφήσουμε για 3-4 χρόνια το Ναυάγιο έτσι. Αν πάει κάποιος σήμερα, θα δείτε ότι άνθρωποι βρίσκονται στο χείλος του γκρεμού. Αν εφαρμόσουμε την ΚΥΑ τότε δεν θα αφήσουμε κανέναν να εφαρμόσει το φρύδι.
Το Ναυάγιο πρέπει να ανοίξει ξανά. Διαφορετικά δεν θα συνέχιζα να είμαι βουλευτής
Το όραμα μας για τη Ζάκυνθο είναι εν πολλοίς, ένα είδος πολυτέλειας. Μπορούμε να κουβεντιάσουμε.
Η Ζάκυνθος του Σολωμού και του Κάλβου δεν υπάρχει. Σήμερα υπάρχει η Ζάκυνθος του 1953, μιας πίκρας, μιας ήττας, η Ζάκυνθος μετά τη σεισμοπυρκαγιά,η Ζάκυνθος του κέρδους, της δυσκολίας. Καταστραφήκαμε συθέμελα. Αποχωρήσαν ζακυνθινοί από τον τόπο.
Θα έπρεπε να είχαμε την πολυτέλεια να αναπτύσσουμε ιδέες για τα οραματα
Στα απλά προβλήματα, όταν δεν μπορούμε να διαχειριστούμε τα σκουπίδια, την αποχέτευση, το νερό, το κυκλοφοριακό, το ΕΘΠΖ, το Σκοπό, ένα έρμαιο Ναυάγιο, γιατί θα μιλήσουμε; Για πολιτισμό; Παιδεία; Πως θα μιλήσουμε για τους όρους μιας κοινωνίας συνοχής;
Πώς να συζητήσουμε για το αναπτυξιακό μοντέλο, όταν δεν έχουμε κουβεντιάσει αν έχουμε πεζοδρόμια;
Χρειαζόμαστε ανθρώπους που θα διαθέτουν το χρόνο τους εξ ημισείας και στα δυο για το πως θα διαφυλάξουμε τον πολιτισμό μας. Τι είναι εκείνο που κάνει κάποιον από εμάς ζακυνθινό; τα ζητήματα του πολιτισμού.
Επισκέφτηκα ένα ναό στην Αθήνα, όπου έμεινα εμβρόντητος γιατί έπρεπε να προσαρμοστώ στην βυζαντινή ψαλτική ;
Η παράδοση, η ταυτότητα συνεχίζει να υποστηρίζεται με όρους εθελοντικούς, προσωπικής ζημίας, με όρους εθελοντικούς αποσπασματικούς, αλλά χρειάζεται μία γενικότερη και πιο σταθεροποιημένη πολιτική. Θα πρέπει σε κάθε περίπτωση να λύσουμε τα διαχειριστικά προβλήματα που είναι πάρα πολλά. Περνάνε τα χρόνια και δεν αλλάζει τίποτα στην καθημερινότητα μας.
Η πολιτική μας παρουσία πρέπει να καταλάβουμε ότι δεν θα αρέσει σε όλους. Υπάρχει ένα κακό στους πολιτικούς στη Ζάκυνθο που συνεχίζει να κυριαρχεί. Θέλουμε να τα πηγαίνουμε καλά με όλους. Δεν χρειάζεται. Με κάποιους θα συμφωνούμε και με κάποιους θα διαφωνούμε. Πολιτική σημαίνει, παίρνω θέση και ίσως συγκρουόμαστε.
Μόνο μεσα από τη σύγκρουση μπορεί να προκύψει κάτι. Η σύγχρονη πολιτική ενέχει γωνίες
Το μήνυμα είναι, ότι η Ζάκυνθος έχει ανάγκη από μια σταθερή και αυτοδύναμη κυβέρνηση, μία φιλοεπενδυτική κυβέρνηση και αυτή μπορεί να συμβεί με το τιμόνι της Κυβέρνησης στη Ν.Δ.
Μέσα στους κόλπους της κεντροδεξιάς πρέπει να παραμένει η βουλευτική έδρα του νησιού, για να επωφεληθεί με όσο το δυνατό περισσότερα πλεονέκτημα.
Δεσμεύτηκα να πείσω για μία σύγχρονη παρουσία και δίνω το λόγο μου ότι όσο δυναμικός υπήρξα προεκλογικά, θα είμαι στο διπλάσιο δυναμικός αν τύχω της εμπιστοσύνης του ζακυνθινού λαού.
Πηγή: https://www.zantepress24.gr
The post Mήνυμα Νίκου Πέττα πριν την κάλπη: Δίνω το λόγο μου ότι θα είμαι στο διπλάσιο δυναμικός αν τύχω της εμπιστοσύνης του ζακυνθινού λαού (Βίντεο) appeared first on ZANTETIMES.GR.