Ζάκυνθος 10/2/2023
ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ ΕΝΓΕΝΕΙ….. tragic
Αγαπητοί & Ευγενικοί μου αναγνώστες χαίρετε. Σήμερα το σημείωμα, θα αφορά τα δώρα ψυχής που λάβαμε το βράδυ 9/2/2023, ,στην «Θεατρική σκηνή Ζακύνθου» από τη καλλιτεχνική ομάδα που ανέβασε την κωμική παρωδία των ομώνυμων τραγωδιών του Ευριπίδη (Ιφιγένεια εν Αυλίδι & εν Ταύροις ) της Λίλιαν Δημητρακοπούλου με τον τίτλο «ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ ΕΝΓΕΝΕΙ….. tragic» στο Σαρακινάδο,θα ξεκινήσω όμως κάπως διαφορετικά. Εξομολογητικά. Θα με ρωτήσετε λογικά το γιατί. Φίλες , Φίλοι ,αλλά και τυχών γνωστοί. Όσοι τέλος πάντων έχετε την υπομονή, αλλά και την περιέργεια, να το διαβάσετε μέχρι τέλους. Είναι περίοδοι, στη ζωή μας, που νιώθουμε πως πλέουμε σε φουρτουνιασμένο πέλαγος χωρίς μηχανές και χωρίς πυξίδα. Μόνοι ή με παρέα; Σχετικό αλλά και άσχετο ταυτοχρόνως. Η προσωπική αίσθηση μετράει. Δυστυχώς έτσι έχω την άποψη ότι ταξιδευει το κράτος μας σήμερα. Σύμφωνα μ’ αυτά που συμβαίνουν γύρω μας , συμβατικά οδηγούμεθα να πιστεύουμε ότι, πουθενά δεν φαίνεται ορατή μια διέξοδος ουσιαστικής σωτηρίας. Εκτός αυτού ,με την μικρή μας εμπειρία, συνειδητοποιούμε ότι, η διοικητική ηγεσία της χώρας μας, κατ’ επιλογήν προχωρεί ,πέρα από κάθε λογική, σε αυτοκαταστροφικά μέτρα, χωρίς κανένας κοινοβουλευτικός πολιτικός σύμμαχος ‘η αντίπαλος να παίρνει πραγματικά ενεργητική ουσιαστική θέση ,για να την αποτρέψει. Το πώς; Δεν είναι του ενδιαφέροντος του παρόντος κειμένου. Πάντα στο πλαίσιο της κοινοβουλευτικής νομιμότητας όμως. Βλέπω την απορίας σας για την «εισπήδηση», αυτής της κάπως θολής πολιτικής ανάλυσης, μέσα σε ένα κείμενο που ουσιαστικά αφορά μια πραγματικά ευχάριστη θεατρική βραδιά. Δηλαδή στην ουσία της ψυχαγωγίας που λαμβάνουμε μέσω της θεατρικής τέχνης. Σαφέστατα λοιπόν και αναφέρομαι στο θέμα των ημερών ,που έχει αφήσει άναυδο κάθε στοιχειωδώς ενημερωμένο και φυσιολογικά σκεπτόμενο συμπατριώτη μας. Στην, αψυχολόγητη και με εντελώς ρηχή λογική, κυβερνητική απόφαση «ακατανόητη βόμβα», που περιλαμβάνεται στο ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΥΠ’ΑΡΙΘΜ. 85/2022 (ΦΕΚ 232/Α/17-12-2022),το οποίο υποβιβάζει «δια νόμου» το πραγματικό παιδευτικό επίπεδο των Ελλήνων Ηθοποιών. Μια μελετημένη «ακρωτηριαστική» νομική ενέργεια,προσβολής προσωπικοτήτων αδιακρίτως, περικοπής εργασιακών δικαιωμάτων αλλά και επιθετικότητα κατά των δοκιμαζόμενων αρκετά τώρα χρόνια ψυχικών αντοχών των Ελλήνων ηθοποιών. Αδιόρατος αλλά κύριος έμμεσος σαφής στόχος, πιστέψτε με, η ίδια η Ελληνική κοινωνία, και κάθε μέλος της χωριστά. Ψυχικά, πνευματικά και παραγωγικά πολιτισμικά, δια μέσου της συμπαθούς μερίδας των καλλιτεχνών του θεάτρου. Ντροπή!!! Δεν θα πάψουμε ποτέ ,να είμαστε η χώρα που γέννησε τον Θέσπη !!! Όποιος θέλει να καταλάβει ,θα καταλάβει!!! Δεν το εξηγώ άλλο. Α
ς έρθουμε όμως στον πραγματικό λόγο αυτού του σημειώματος. Την παράσταση «ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ ΕΝΓΕΝΕΙ….. tragic». Το γεμάτο θετική ενέργεια κείμενο της Λίλιαν Δημητρακοπούλου απογειώθηκε διασκευαζόμενο, αλλά και με τον εμπνευσμένο «ιλιγγιώδη » σκηνοθετικό ρυθμό της έξοχης Όλγας Παρασκευοπούλου.Η οποία με απόλυτο σεβασμό στη δομή και την ανάπτυξη του μύθου,μας παρουσίασε ένα χαρμόσυνο, συμπαγές έργο, πιστό στο πνεύμα και το γράμμα του κανόνα της δραματικής δημιουργίας. Στο θέατρο του Σαρακινάδου παρουσιάζεται μια θεατρική παράσταση, παρωδούσα τραγωδίες. Ακριβής στην εξέλιξη των μύθων τους. Μαεστρικά μονταρισμένη,σε ένα αφηγηματικό μαραθώνιο δυόμιση περίπου ωρών. Με ταχύτατο αδιάπτοτο ρυθμό και, αβίαστα κωμική εξέλιξη από το πρώτο δευτερόλεπτο της έναρξής της μέχρι το τέλος. Σε αυτό βέβαια συνετέλεσαν όλοι οι φιλότιμοι συμμετέχοντες «θεατρικοί αθλητές» συντελεστές της παράστασης. -Η έξοχη Όλγα Παρασκευοπούλου. Διασκευάστρια του κειμένου ,σκηνοθέτιδα, συμμετέχουσα στην λειτουργική μουσική επένδυση και, ιδανική Κλυταιμνήστρα στο έργο, που μας χάρισε τόσο γέλιο ψυχική γαλήνη και ποιοτική ψυχαγωγία ,. -Ο αγαπητός μου Φίλος Τάκης Βρυώνης. Απαστράπτον & υπέροχος ως κορυφαίος του χορού, αλλά και αριστοφανικός ως ακόλουθη Β’, με το τέμπο της άθρωσής του,την έντονα αγαπητική θετική του ενέργεια, και την υποκριτική του παρουσία, μας πήγε και μας έκανε βόλτα στο θέατρο της Επιδαύρου, Αύγουστο με πανσέληνο και χλιαρή αύρα. Οι εξίσου απολαυστικοί «καρατερίστες», εξαιρετικοί συμπαραστάτες του χορού αλλά και ως Πυλάδης και Ορέστης αντίστοιχα Γιάννης Λευτάκης και Γιώργος Μυλωνάς. Ο φίλτατός μου Γιώργος Καραγιώργος ως Αγαμέμνονας και βοσκός, πάντα ακριβής με άριστη γνώση του μέτρου της γλώσσας του σώματος μπόρεσε, παρ’ ότι παρωδούσε τον ρόλο του , να βγάλει πάνω στη σκηνή τη στιβαρότητα του πολεμιστή που δεν χάνει ουδέποτε την αλκή του,αλλά και την καταπιεσμένη «βαρβατίλα» του βοσκού . Μη λησμονήσουμε και την ωραία ταιριαστή μουσική του για την παράσταση. Ο εκλεκτός επίσης Σταύρος Χριστοδουλόπουλος ως Μενέλαος και βουκόλος ήταν απολαυστικός και ακριβής υπηρετώντας άριστα τους ρόλους του σε αγαστή συνεργασία με τους συνεργάτες επί σκηνής. Ο πολύπειρος και ξεχωριστός Νίκος Ζώντος ως Κάλχας και Θόας λειτούργησε ως καταπληκτική καρικατούρα των ρόλων του και μας χάρισε πολύ αυθόρμητο γέλιο. Η καταιγιστική Μαρία Κοντονή γιά όλη την σκηνική της παρουσία.Υπέροχη-Υπέροχη-Υπέροχη!!!.Θύμησε έντονα την αξέχαστη Ρένα Ντορ στις δόξες της. Οι μεγαλύτεροι σίγουρα θυμούνται. Οι μικρότεροι να γκουγκλάρουν για να μάθουν. Ο Διονύσης Λιμούρης παραληρηματικά απολαυστικός ως Αχιλλέας και παρθενικά σεμνότυφος ως ακόλουθη Α΄, λειτούργησε άψογα τη γλώσσα του σώματος, κάποιες στιγμές σε εκκωφαντική ένταση, χωρίς όμως να ενοχλήσει αλλά χαρίζοντας γέλιο. Ο Σεμνός και, έμπειρος Λουκάς Ιωσηφίδης, ως γέρος Αμνήσιος και ως αγγελιοφόρος ήταν απολαυστικός.Η άψογη υποκριτική του παρουσία ,αποτελεί το άριστο μέτρο στην απόδοση των ρόλων του. Απέριτος και ουσιαστικός Μην ξεχάσουμε την από μηχανής θεά,αλλά και βοηθό σκηνοθέτιδα της παράστασης, την αρχοντική Αναστασία Κολοκοτσά.Ως θεά Αθηνά μας χάρισε επί σκηνής το ευτυχές τέλος.Μικρή σε χρόνο παρουσία αλλά και τόσο σημαντική στη λύση του δράματος Σας ευχαριστώ όλους από καρδιάς, για τα δώρα μυαλού και την ψυχική ξεκούραση που μας χαρίσατε. Χωρίς να θέλω να φανώ υπερβολικός θα ήθελα να πω ,πως η παράσταση που παρακολουθήσαμε είχε δομή επιπέδου αριστοφανικής κωμωδίας «θεάτρου Τέχνης». Πρέπει να ευχαριστήσουμε όμως και τους αφανείς εργάτες αυτής της παράστασης,που πρόσφεραν την αρωγή τους και βοήθησαν στην οργάνωση ,στο στήσιμο και την ενημερωτική παρουσίαση αυτής της παράστασης. Τον Νίκο Σαλαμούρη για τα σκηνικά ,την Αθηνά Σαραντίδη για την επιστημονική της βοήθεια ,τον Άκη Ζώντο για τον ήχο και τα φώτα,τον Διονύση Στραβοπόδη για τον σχεδιασμό της αφίσας,τον Μιχάλη Γεώργιζα για την επιμέλεια αφίσας & προγράμματος,τους Μπάμπη Καρυδάκη & Διονύση Φουρνογεράκη για την κατασκευή των σκηνικών,την Χριστίνα Σιμιτσόγλου για το μακιγιάζ ,τον Σάκη Φουρνογεράκη για τη φωτογραφία και τις Γιάννα Κουρή,Ελένη Βλασοπούλου & Μαύρα Μπιάζη για την κατασκευή των κουστουμιών. Κλείνοντας Θέλω να εκφράσω για άλλη μια φορά,την αισιοδοξία μου για το μέλλον της Ζακύνθου και, την απέραντη ικανοποίησή μου από την διαπίστωση ότι αρχίζει ξανά , μέσω κυρίως της ευαισθησίας και των οραμάτων των ανθρώπων της τέχνης, να ανοίγει το βηματισμό του, το Νησί μας, προς την αναγέννηση της πολιτιστικής δημιουργίας, συνεχίζοντας έτσι και τιμώντας την παράδοσή του.
Σπυρίδων Ιατράς
The post Σπυρίδων Ιατράς: Κριτική | «Ιφιγένεια εν γένει… tragic» appeared first on ZANTETIMES.GR.