Ίσως αυτή τη περίοδο, να πρέπει να είμαστε ακόμη πιο προσεκτικοί και ανήσυχοι, για μία ενδεχόμενη πυρκαγιά. Σαν σήμερα πριν δυο(2) χρόνια κάηκε το Ναυάγιο. Αυτή η περίοδος, έχει το χαρακτηριστικό, ότι ο κόσμος είναι εφησυχασμένος , έχουν αρχίσει οι πρώτες δροσιές, δεν έχουμε βροχές στη Ζάκυνθο, έχει να βρέξει από τον Μάρτιο, η γη και η φύση είναι ξερή και έχουμε και πολύ ισχυρούς ανέμους. Κάθε χρόνο ταλαιπωρούμαστε τέτοια εποχή, από τέτοια φαινόμενα.
Πρέπει να θυμηθεί ο κόσμος, ότι η φύση έχει αλλάξει, η κλιματική αλλαγή είναι εδώ, κανείς δεν μπορεί να προβλέψει πως θα εξελίσσεται σε καθημερινή βάση ο καιρός.
Είναι ένα από τα πράγματα που συζητήθηκαν και πήρε μεγάλη διάσταση στο Διεθνές Συνέδριο Πολιτικής Προστασίας, που έγινε στη Θεσσαλονίκη εδώ και λίγες ημέρες.
Σε αυτό το συνέδριο και φέτος όπως και πριν 2 χρόνια, συζητήθηκαν ότι έχει να κάνει με τα έκτακτα συμβάντα και τις φυσικές καταστροφές. Συμμετείχαν μετεωρολόγοι, άνθρωποι που έχουν σχέση με το περιβάλλον, γεωλόγοι, σεισμολόγοι, επιστήμονες που ασχολούνται με την τεχνολογία.
Εστίασαν πολύ στις πυρκαγιές και στους σεισμούς. Αναλύθηκε η αντίδραση των πολιτών, αλλά και πως η τοπική αυτοδιοίκηση, μπορεί να αντιμετωπίσει σεισμικά φαινόμενα.
Όσο αφορά τις πυρκαγιές, εστίασαν στο πώς πρέπει να εκκενώνονται χώροι, που εκδηλώνονται πυρκαγιές και δόθηκε σημασία στην πρόληψη. Υστερεί σε αυτό η χώρα μας. Πρέπει να αλλάξει και η νοοτροπία των πολιτών. Πρέπει κι εμείς να περιφρουρούμε το χώρο γύρω από την κατοικία μας και την περιουσία μας, κυρίως για να προστατέψουμε την ίδια μας τη ζωή.
Από τις 2 τελευταίες φωτιές, η μια ήταν στο Άνω Γερακάρι. Κάηκε μια σημαντική έκταση και ήταν καθαρά από αμέλεια. Η χθεσινή φωτιά, εκεί που μπήκε, ήταν μέσα σε δασική έκταση , υπήρχαν ιχυροί άνεμοι, η έκταση ήταν παρθένα και εκτός από αυτή τη περιοχή κάηκε και ένα μεγάλο μέρος ενός αναγεννημένου δάσους. Εκεί όμως δεν ήταν καλλιέργειες, δεν υπήρχε πρόσβαση , ήταν δύσβατη η περιοχή. Όλοι αναρωτιόμαστε πως ξέσπασε.
Δεν μπορούμε όμως να βγούμε και να εκφράσουμε απόψεις , για το τι συνέβη…
Οι αιρετοί και οι υπηρεσιακοί παράγοντες, δεν μπορούμε να εκφράσουμε τις προσωπικές μας εκτιμήσεις, εφόσον δεν είμαστε ειδικοί.
Εκτιμήσεις σίγουρα υπάρχουν…
Όπως σκέφτηκα και εγώ , θεωρώ σκέφτηκαν και οι υπόλοιποι… δεν ήταν εποχή με υψηλές θερμοκρασίες, είμαστε στη καρδία του φθινόπωρου και ξαφνικά προκλήθηκε, πάνω στο βουνό , μια μεγάλη πυρκαγιά… και το περίεργο είναι, ότι συνέβη , όταν έπνεαν στην περιοχή πολύ ισχυροί άνεμοι…
Ο κ.Γεράσιμος Παπάδοπουλος, έκανε εκπληκτική παρουσίαση και αφιέρωμα για τη Ζάκυνθο, στο Διεθνές Συνέδριο στη Θεσσαλονίκη, σε σχέση με τις επιπτώσεις των σεισμών στον πολιτισμό του νησιού. Ξεκίνησε με το πώς επηρεάστηκε ο Διονύσιος Σολωμός και έφτασε μέχρι το 1953. Ανέφερε ένα ποίημα του Γιάννη Δεμέτη, για ένα συμβάν του 1953, όταν μία κοπέλα αγκάλιασε τη μητέρα της , την προστάτεψε και κάηκε η ίδια. Συγκινήθηκε όλο το αμφιθέατρο. Μας μίλησε πολύ για τη Ζάκυνθο. Για να είμαι ειλικρινής και εγώ δεν το περίμενα.
Αυτό που μπορώ να πω σε ένα γενικό πλαίσιο, είναι ότι οι ζακυνθινοί πρέπει να ξέρουν ότι οι επιστήμονες έχουν στραμμένο το βλέμμα τους στο νησί και γνωρίζουν με κάθε λεπτομέρεια τα προβλήματα του , με βάση τα έκτακτα φαινόμενα. Το πρώτο πράγμα που μου είπαν όταν με είδαν στο συνέδριο ήταν , ότι φέτος την έβγαλα καθαρή και ότι ο Οκτώβριος ίσως να είναι δύσκολος. Τελικά έπεσαν μέσα.
Εάν αντιληφθούμε τις πυρκαγιές που είχαμε και που πρόλαβε η πυροσβεστική μας το καλοκαίρι, δεν θα το πιστεύεται. Σχεδόν κάθε ημέρα είχαμε συμβάντα. Στο Μακρύ Γιαλό είχαν προσπαθήσει 3 φορές μέσα σε μια εβδομάδα. Απλώς ο κόσμος δεν το μαθαίνει. Είναι συμβάντα που αντιμετωπίζονται στην αρχή τους. Καλή δουλειά κάνουν και οι εθελοντικές μας ομάδες. Είναι οι μικροί ήρωες της πολιτικής προστασίας. Είναι άνθρωποι που κλέβουν από τον προσωπικό τους χρόνο, από τις οικογένειες τους και με βάρδιες φυλάνε διάφορα σημεία, με δικά τους μέσα και χωρίς καμία βοήθεια. Οι περιφέρειες δεν μπορούμε να τους ενισχύσουμε βάση νόμου, σε υλικά. Η αντιπεριφερειάρχης από μόνη της τους έκανε χορηγία σαν Κατερίνα Μοθωναίου , τα καύσιμα.
Για πρώτη φορά μέσα από το πρόγραμμα ΛΑΕΡΤΗΣ στην εθελοντική ομάδα του Κεριού, μπορέσαμε και δώσαμε κάποια πράγματα. Είναι σε εξέλιξη και ο επόμενος διαγωνισμός, προκειμένου να πάρουν εργαλεία και υλικά, σωλήνες γεννήτριες κλπ.
Όμως ο νομοθέτης έχει προβλέψει για την ενίσχυση αυτών των ομάδων. Ο δήμος μας παίρνει χρήματα για να αντιμετωπίσει τις πυρκαγιές. Εκτός από την αερολέσχη, που δόθηκαν τα 2 τελευταία χρόνια χρήματα, καμία άλλη εθελοντική ομάδα δεν έχει πάρει, που θα μπορούσαν να πάρουν και χωρίς να το αιτηθούν.
Είναι οι πρώτοι που φτάνουν σε μία πυρκαγιά οι εθελοντές. Γνωρίζω ότι τα ποσά που παίρνει ο δήμος είναι γύρω στις 140 χιλιάδες, για να κάνει εργασίες και πράγματα για την αντιπυρική προστασία, καθαρισμοί κοινοτήτων , καθαρισμοί δρόμων κλπ. Και τα χωριά χρειάζονται την περιφρούρηση τους.
Γίνονται κάποιες προσπάθειες, αλλά δεν ξέρω αν γίνονται στο βαθμό που πρέπει να γίνονται.
Δεν είναι άλλωστε ανάγκη να ενισχύονται οι εθελοντικές ομάδες κάθε χρόνο. Αυτά τα πράγματα, που παίρνουν τη μία χρονιά δεν θα πεταχτούν.
Οι εθελοντές δεν λειτουργούν ανεξέλεγκτα, είναι υπό την σκέπη της ΠΕΖ, αλλά παίρνουν εντολές, ακόμη και για τις βάρδιες τους από την Πυροσβεστική Υπηρεσία.
Προχτές βγήκε το ΦΕΚ και πλέον οι εθελοντικές ομάδες, θα κάνουν επικαιροποίιηση και θα εγγραφούν επίσημα στο Υπουργείο Πολιτικής Προστασίας. Θα εκπαιδευτούν και θέλουμε να πιστεύουμε ότι θα υπάρχει βοήθεια από το κράτος ώστε να μη συμμετέχουν οι δήμοι.
Αυτοί οι άνθρωποι πάντως σε φωτιές ,παίρνουν τη μάνικα και μαζί με τους πυροσβέστες συμμετέχουν στην κατάσβεση.
Πηγή: https://www.zantepress24.gr
The post Μαρία Μουζάκη: Ίσως αυτή τη περίοδο να πρέπει να είμαστε ακόμη πιο προσεκτικοί και ανήσυχοι για μία ενδεχόμενη πυρκαγιά appeared first on ZANTETIMES.GR.