Ακριβώς τρεις μήνες πριν, οι σειρήνες και ο καπνός στον ουρανό του Κιέβου σηματοδότησαν την έναρξη της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία.
Δεκάδες χιλιάδες στρατεύματα συνέρευσαν από τον βορρά, το νότο και τα ανατολικά σε μια επιχείρηση που χαρακτηρίστηκε «πόλεμος – αστραπή».
Όμως η Ουκρανία φρέναρε την ρωσική προέλαση και δεν άφησε να φτάσει στο Κίεβο ένα κονβόι δεκάδων χιλιομέτρων από άρματα του ρωσικού στρατού.
Η Μόσχα ενίσχυσε τις επιχειρήσεις της και προχώρησε σε συνεχείς βομβαρδισμούς στρατιωτικών αλλά και πολιτικών εγκαταστάσεων, προκαλώντας πολλές ανθρώπινες απώλειες και μια μαζική έξοδο του πληθυσμού.
Όμως σημείωσε μικρή πρόοδο. Η Χερσώνα είναι η μόνη μεγάλη πόλη που έπεσε τότε.
Το στρατηγικό λιμάνι της Μαριούπολης άντεξε σχεδόν τρεις μήνες, παρά το διαρκές σφυροκόπημα με ρωσικές βόμβες.
Η ειδική στρατιωτική επιχείρηση, όπως τη χαρακτηρίζει η Μόσχα, έφερε στο φως απροσδόκητες υλικοτεχνικές αποτυχίες ενός από τους ισχυρότερους στρατούς στον κόσμο.
Αντιμέτωπη με την πραγματικότητα και την ισχυρή στήριξη της Δύσης στην Ουκρανία, η Ρωσία σταδιακά μείωσε τους στόχους της. Το πεδίο της μάχης περιορίστηκε και πλέον εστιάζει στην κοιλάδα του Ντονμπάς.
Και παρά τη συγκέντρωση δυνάμεων και τη χρήση βαρέος πυροβολικού, ο ρωσικός στρατός μόλις και μετά βίας κατέλαβε ένα μικρό τμήμα της περιοχής που μέχρι πρόσφατα ήλεγχε η Ουκρανία.
Η Ρωσία και η Ουκρανία φαίνεται να οδεύουν προς έναν μακρύ πόλεμο χαρακωμάτων στα ανατολικά της χώρας. Σε τρεις μήνες πολέμου σκοτώθηκαν χιλιάδες στρατιώτες και τραυματίστηκαν δεκάδες χιλιάδες. Αλλά αυτές δεν είναι οι μόνες πληγές του πολέμου. Σε περιοχές όπως η Μπούτσα, όπου ανακαλύφθηκαν ομαδικοί τάφοι μετά τη ρωσική αποχώρηση, θα περάσουν πολλές γενιές για να κλείσουν οι πληγές.