Στην καρδιά της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, η Ορθόδοξη Εκκλησία μάς καλεί να στρέψουμε το βλέμμα και την καρδιά μας προς το ζωηφόρο Ξύλο του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού. Η Γ’ Κυριακή των Νηστειών, αφιερωμένη στη Σταυροπροσκύνηση, αποτελεί έναν φωτεινό σταθμό στη μέση της πνευματικής μας πορείας προς το Πάσχα. Με πίστη και ευλάβεια, οι πιστοί προσκυνούν το σύμβολο της θυσίας και της αγάπης του Θεού, αντλώντας δύναμη για να συνεχίσουν τον αγώνα της νηστείας και της μετάνοιας.
Σε αυτό το πνευματικό κλίμα, ο π. Νικόλαος Μόνος, Εφημέριος του Ιερού Ναού Αγίων Τιμοθέου και Μαύρας στο Μαχαιράδο Ζακύνθου, με λόγο εμπνευσμένο και ποιμαντικά καθοδηγητικό, τονίζει τη βαθύτερη σημασία αυτής της ημέρας: «Ο Σταυρός δεν είναι ένα απλό σύμβολο. Είναι το μυστήριο της αγάπης του Θεού προς τον άνθρωπο, το σημείο της απόλυτης θυσίας, όπου ο Χριστός προσέφερε τον Εαυτό Του “υπέρ της του κόσμου ζωής και σωτηρίας”».
Η πορεία προς την Ανάσταση περνά μέσα από τον Σταυρό
Ο π. Νικόλαος υπενθυμίζει ότι ο Σταυρός αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της πορείας προς την Ανάσταση. Δεν μπορεί να υπάρξει αληθινή ζωή χωρίς σταυρική εμπειρία, χωρίς πνευματικό αγώνα, χωρίς τη θυσία του θελήματος, της υπερηφάνειας, των παθών μας. Ο λόγος του Κυρίου είναι ξεκάθαρος: «Εἴ τις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν καί ἀράτω τόν σταυρόν αὐτοῦ καί ἀκολουθείτω μοι».
Σε αυτό το πνεύμα, ο ιερέας του Μαχαιράδου υπογραμμίζει ότι ο προσωπικός μας σταυρός, όσο βαρύς κι αν φαντάζει, δεν είναι αβάσταχτος. Ο Χριστός μάς προηγείται σε αυτήν την πορεία, σηκώνοντας πρώτος το βάρος της αμαρτίας του κόσμου και προσφέροντας σε κάθε άνθρωπο δύναμη και παρηγοριά.
Ο Σταυρός ως πηγή ελπίδας και ενίσχυσης
Ο π. Νικόλαος παρομοιάζει τον Σταυρό με δέντρο κάτω από το οποίο ξεκουράζεται ο κουρασμένος οδοιπόρος. Έτσι κι εμείς, μέσα στη νηστεία και τη δοκιμασία, στεκόμαστε ενώπιον του Εσταυρωμένου για να ανανεώσουμε τις δυνάμεις μας, να αντλήσουμε κουράγιο και να συνεχίσουμε την πορεία μας με περισσότερη πίστη, ελπίδα και υπομονή.
Η Σταυροπροσκύνηση δεν είναι απλώς μια πράξη ευλάβειας, αλλά μια εσωτερική επανατοποθέτηση. Είναι η στιγμή που αναγνωρίζουμε ότι ο Χριστός μάς καλεί όχι μόνο να Τον τιμούμε, αλλά να Τον ακολουθούμε. Ο Σταυρός γίνεται έτσι ο φάρος που φωτίζει τον δρόμο μας και η πυξίδα που κατευθύνει τις επιλογές μας.
Εμπιστοσύνη στον Εσταυρωμένο
Ο λόγος του π. Νικολάου κορυφώνεται με ένα κάλεσμα πίστης και εμπιστοσύνης: «Ας προσκυνήσουμε το ζωηφόρο Ξύλο με ευγνωμοσύνη. Ας το χαράξουμε βαθιά μέσα στην καρδιά μας ως οδηγό και φως στο δρόμο της ζωής μας. Και ας εμπιστευτούμε τον εαυτό μας και τον αγώνα μας στον Εσταυρωμένο Κύριο, βέβαιοι πως μετά το Γολγοθά ακολουθεί πάντοτε η Ανάσταση».
Καθώς διανύουμε το δεύτερο μισό της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, το μήνυμα του π. Νικολάου Μόνου υπενθυμίζει σε κάθε πιστό ότι η θλίψη, η δοκιμασία και η άσκηση δεν είναι το τέλος της διαδρομής. Είναι το πέρασμα μέσα από τον Σταυρό που οδηγεί στην αιώνια ζωή.
Καλή δύναμη στο υπόλοιπο της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής!
Με τον Σταυρό ως οδηγό και τον Χριστό ως συνοδοιπόρο, η πορεία προς το Άγιο Πάσχα συνεχίζεται με βεβαιότητα, ελπίδα και πνευματική αναγέννηση.
Η ανάρτηση π. Νικόλαου Μόνου:
Γ’ Κυριακή των νηστειών και η Εκκλησία προβάλλει μπροστά μας το ζωηφόρο Ξύλο του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού, για να το προσκυνήσουμε με πίστη και ευλάβεια. Η Σταυροπροσκύνηση αποτελεί έναν φωτεινό σταθμό στο μέσο της πνευματικής πορείας μας προς το Πάσχα, ένα στήριγμα στον κόπο και την άσκηση της Μεγάλης Τεσσαρακοστής.
Ο Σταυρός δεν είναι ένα απλό σύμβολο. Είναι το μυστήριο της αγάπης του Θεού προς τον άνθρωπο, το σημείο της απόλυτης θυσίας, όπου ο Χριστός προσέφερε τον Εαυτό Του «υπέρ της του κόσμου ζωής και σωτηρίας». Επάνω στο Σταυρό αποκαλύφθηκε το μέγα μυστήριο της Θείας Οικονομίας, η απόλυτη ταπείνωση του Θεανθρώπου, που νίκησε το θάνατο με το εκούσιο πάθος Του.
Η συγκεκριμένη ημέρα έρχεται να μας θυμίσει ότι ο δρόμος προς την Ανάσταση περνά μέσα από το Σταυρό. Δεν υπάρχει αληθινή ζωή χωρίς θυσία, χωρίς πνευματικό αγώνα, χωρίς την καθημερινή μας σταύρωση του θελήματος, της υπερηφάνειας, των παθών και των αδυναμιών μας. «Εἴ τις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν», μας λέει ο Κύριος, «ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν καί ἀράτω τόν σταυρόν αὐτοῦ καί ἀκολουθείτω μοι».
Αυτός ο προσωπικός μας σταυρός μπορεί να μας φαίνεται βαρύς κάποιες στιγμές, αλλά ας θυμόμαστε πως ο Χριστός δεν μας αφήνει μόνους. Εκείνος πρώτος σήκωσε το βάρος της αμαρτίας όλου του κόσμου, και μαζί Του κάθε σταυρός γίνεται ελαφρύς, κάθε δοκιμασία αποκτά νόημα και κάθε θλίψη γίνεται ευκαιρία πνευματικής αναγέννησης.
Η Εκκλησία μάς προσφέρει τον Τίμιο Σταυρό ως πηγή δυνάμεως και παρηγοριάς. Όπως ένας οδοιπόρος σταματά κάτω από ένα δέντρο για να ξεκουραστεί στη σκιά του, έτσι κι εμείς στεκόμαστε ενώπιον του Σταυρού για να ανανεώσουμε τις δυνάμεις μας, να αντλήσουμε κουράγιο και να συνεχίσουμε την πορεία μας με περισσότερη πίστη, ελπίδα και υπομονή.
Ας προσκυνήσουμε, λοιπόν, το ζωηφόρο Ξύλο με ευγνωμοσύνη. Ας το χαράξουμε βαθιά μέσα στην καρδιά μας ως οδηγό και φως στο δρόμο της ζωής μας. Και ας εμπιστευτούμε τον εαυτό μας και τον αγώνα μας στον Εσταυρωμένο Κύριο, βέβαιοι πως μετά το Γολγοθά ακολουθεί πάντοτε η Ανάσταση.
Καλή δύναμη στο υπόλοιπο της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής!
The post π. Νικόλαος Μόνος: Η Σταυροπροσκύνηση | Φωτεινός οδοδείκτης στην πορεία προς την Ανάσταση appeared first on ZANTETIMES.GR.