Ο δρόμος έχει την δική του ιστορία…
Για την τραγωδία των Τεμπών έχουν ειπωθεί όλα και έχουν γραφτεί σχεδόν όλα.. Διαπιστωμένα πλέον, δεν αντέχουν στην κοινή λογική και στον συλλογικό νου οι «κραυγές», η αλαζονεία και οι δημιουργικά ασαφείς και…αφελείς δικαιολογίες του κράτους/κυβέρνησης δια στόματος κυβερνητικού εκπροσώπου.
Έτσι, την προηγούμενη Κυριακή είχαμε την μεγαλειωδέστερη ειρηνική σύναξη των Ελλήνων πολιτών, που αποφάσισαν επιτέλους να «μιλήσουν» –αφού κανείς δεν τους άκουγε μέσω των κομματικών μηχανισμών και βιλαετιών– δια της παρουσίας τους. Η διαδήλωση αυτή πήρε σχεδόν κάθε πιθανό προσδιορισμό, αλλά επιτρέψτε μου να πω ότι ήταν επίσης η εγκυρότερη δημοσκόπηση για το θέμα που δεν μπορεί να αγνοηθεί. Ούτε από την παραπαίουσα κυβέρνηση ούτε από την χωλαίνουσα αντιπολίτευση. Το ίδιο μήνυμα. Πλέον, «τα Τέμπη» μπορούν να χαρακτηριστούν ως το Πολυτεχνείο του Μητσοτάκη, (επειδή ακριβώς μετά το «ψωμί-παιδεία-ελευθερία», το μήνυμα που έχει την ίδια αγωνιώδη δυναμική απέναντι στον χρόνο είναι το «δεν έχω οξυγόνο», που αποκτά για τον καθένα μας ξεχωριστή και πολλαπλή σημασία και άρα φέρει την καθολικότητα που χρειάζεται) πρέπει λοιπόν κανείς, να λάβει υπόψη του την αποτυχία του κρατικού μηχανισμού να περιφρουρήσει την διαδήλωση αυτή, παρά τις επί μία εβδομάδα δηλώσεις-διαβεβαιώσεις του αρμόδιου υπουργού Χρυσοχοΐδη, και τελικά την αποκομισθείσα εντύπωση (από όσα έγιναν, είδαμε και.. φωτογραφήθηκαν) ότι, μάλλον, η σπουδή και η φροντίδα του ήταν να στρέψει αλλού τα φώτα της δημοσιότητας με τους γνωστούς-αγνώστους παρακρατικούς, που μια ζωή τώρα δεν μπορούμε να συλλάβουμε διότι απλά εξυπηρετούν την αφανή -και ίσως μόνη πραγματική;- εξουσία του τόπου μας. Ο ίδιος παραμένει στην θέση του.
Οι Έλληνες λοιπόν, μαζευτήκαμε μεν για να στηρίξουμε τον αγώνα των οικογενειών των αδικοχαμένων στο έγκλημα των Τεμπών για Δικαίωση και Δικαιοσύνη, αφού δυνητικά αντιλαμβανόμαστε ότι ο καθένας από εμάς θα μπορούσε να ήταν μέσα στο τραίνο του θανάτου, αλλά και να προειδοποιήσουμε δε, ότι η παντοδυναμία της επικοινωνιακής διακυβέρνησης της χώρας έχει παρέλθει και πλέον δεν την πιστεύει κανείς. Ζητάμε επιτακτικά Διαφάνεια και Δικαιοσύνη. Ζητάμε επιτέλους να έχουμε Κράτος.
Με την ψήφιση του νόμου για το επιτελικό κράτος και τον έλεγχο της κεντρικής κυβέρνησης στα ΜΜΕ μέχρι την ΕΥΠ, η διερεύνηση που ακολούθησε πάσχει, αφού δεν αξιοποιήθηκαν όλα τα μέσα που είχε στην διάθεσή της. Αμέλεια που μπορεί κάλλιστα να χαρακτηριστεί κακουργηματικού τύπου στο μέγεθος ενός τέτοιου δυστυχήματος. Μέχρι στιγμής κανείς δεν διώκεται από την κυβέρνηση.
Έχουμε την τραγωδία αυτή να συμβαίνει λίγες μέρες μετά τις κατηγορηματικές διαβεβαιώσεις του αρμόδιου υπουργού Καραμανλή για την ασφάλεια των σιδηροδρόμων, ενώ ήταν σε γνώση του όλα όσα έγραφαν οι «σιδηροδρομικοί» όλων σχεδόν των βαθμίδων για τα προβλήματα που υπήρχαν, τόσο σοβαρά μάλιστα που προειδοποιούσαν για ότι έγινε! Ο ίδιος δεν διώκεται.
Έχουμε την παραδοχή δια στόματος του αντιπροέδρου της ΝΔ ότι γνωρίζανε το πρόβλημα αλλά δεν έλεγαν τίποτα για να μην μειωθεί η κίνηση των τραίνων! Παραδοχή όχι απλά κυνική αλλά εγκληματική. Ο ίδιος δεν διώκεται.
Έχουμε την παραδοχή Τριαντόπουλου για την παρουσία του στο σημείο, ότι έγινε κατόπιν εντολής του πρωθυπουργού για να.. συντονίσει. Πράγμα που εκτός της πόρτας για ειδικό δικαστήριο για τον Μητσοτάκη, έχει ανοίξει το κουτί της Πανδώρας για τις σχετικές εντολές που πήρε ο ίδιος και τον τρόπο που τις εκτέλεσε. Πρέπει επίσης να κατονομάσει τον εντολέα του. Το αφήγημα ότι «απλώς παρίστατο» είναι «για τα μπάζα» για να θυμηθώ ατάκα άλλου συναδέλφου του. Έχει ήδη καταρριφθεί ο ισχυρισμός αυτός με ντοκουμέντα. Δεν διώκεται. (επισήμως όχι ακόμη, αλλά Ιφιγένειες ξέρει να χρησιμοποιεί η κυβέρνηση όπως έκανε με τον Δημητριάδη στην υπόθεση των υποκλοπών, που είναι μέγα σκάνδαλο για την Δημοκρατία μας, αλλά εκεί κανείς δεν μάτωσε… Για το εξίσου συνταρακτικό έγκλημα της Πύλου, το αίμα αφενός δεν ήταν… δικό μας, αφετέρου υπάρχει ακαταδίωκτο δια νόμου πλέον, πρόλαβαν…)
Η προσπάθεια διάχυσης της ευθύνης ως διαχρονικής, συμπεριλαμ-βανομένων όλων των κυβερνήσεων που προηγήθηκαν, που επικαλείται τόσο η κυβέρνηση όσο και το πόρισμα, δεν μπορεί να θεωρηθεί αξιόπιστη ως προς την μείωση των ευθυνών της, αφού μιλάμε για μια κυβέρνηση που είναι στα πράγματα έξι (6) χρόνια, ακόμη και στην περίπτωση που όλοι οι προηγούμενοι τα έκαναν όλα λάθος! Η διάχυση της ευθύνης διαχρονικά ή σε όλους (όλοι μαζί τα φάγαμε;) με σκοπό να φτάσουμε στο κανείς δεν φταίει, ή ότι είναι δύσκολο να επιμεριστούν οι ευθύνες, είναι πλέον γνωστό κόλπο. Μία κυβέρνηση που βρίσκεται στην θέση της 6 συνεχή χρόνια δεν μπορεί να επικαλείται τέτοια τεχνάσματα, αφού η συνέχεια του κράτους εκτός από νομοθετημένη είναι και καθορισμένη, για το τί μπορεί να συμβεί στην βάρδιά της και πώς αντιμετωπίζεται. Έχει αναλάβει την υποχρέωση από την ημέρα που ορκίστηκε. Εν συνόλω και ατομικά.
Οι δαιδαλώδεις ατραποί των εντολών επί του πεδίου, η εξεύρεση κονδυλίων για να γίνουν όλα «λαμπίκο» αφότου με τις πολιτικές τους έγιναν όλα «λίμπα», που ξεπερνάει ακόμη και το ποσό που χρειαζόταν τα τραίνα για ασφαλή πρωτόκολλα και διαδικασίες, είναι και αυτά δείγματα του «πάμε και όπου βγει» ως κυβερνητική πυξίδα. Μας αξίζει; Γιατί λοιπόν δεν έγινε νωρίτερα αυτό που έπρεπε, ώστε να μην έχουμε την απώλεια τόσων συνανθρώπων μας; Από εγκληματική αδιαφορία μήπως; Αγνοούν ότι η ασφάλεια των πολιτών είναι πρωταρχικό τους μέλημα ή το θυμούνται μόνον για τις πυρκαγιές; Είδαμε και εκεί τι έκαναν. Όσον για τις δικαιολογίες της κυβέρνησης για «το μπάζωμα», όπως το λέμε πλέον, την αφήνουν έτι περαιτέρω έκθετη αφού ηλιθίως επικαλείται ότι δεν είχε δόλο στα όσα έπραξε εκεί (χωρίς να επικαλείται πλέον ότι δεν το έκανε!). Δηλαδή είναι ανίκανοι ή ηλίθιοι; Αυτό μας λένε; Ότι δεν το κάναμε από δόλο αλλά από βλακεία; Ωραία κυβέρνηση..
Η διαβεβαίωση της Δικαιοσύνης δια των λειτουργών της, ότι δεν υπήρχε σχετική εντολή για «μπάζωμα», δεν την απαλλάσσει των ευθυνών της, αφού συνήθως κάποιος Εισαγγελέας παρευρίσκεται σε δυστυχήματα/τραγωδίες τέτοιου μεγέθους, τουλάχιστον για ενημέρωση και σχετικές εντολές, ώστε όλα να γίνουν επί του πεδίου όπως νόμος ορίζει. Δεν έγινε. Κανείς εμπλεκόμενος δικαστικός λειτουργός δεν ελέγχεται.
Η βαρύτατη ευθύνη της μη προστασίας του χώρου του εγκλήματος διατρέχει σχεδόν όλους τους εμπλεκόμενους της διαδικασίας. Αρκετά ουσιώδη στοιχεία έχουν πλέον χαθεί και μένει να ελπίζουμε ότι δεν θα αφήσουν πολλά αναπάντητα ερωτηματικά μέχρι το τέλος…
Ενέργειες μοντάζ ηχητικών κατά τις πρώτες μέρες έχουν πλέον αποδειχθεί. Δεν έχουμε ωστόσο «ανοίξει» ούτε τα τηλέφωνα ΟΛΩΝ εκείνη την ημερομηνία, ώστε να αποκωδικοποιήσουμε την ροή των εντολών που εδίδοντο και επομένως να επιμερίσουμε δικαίως τις όποιες ευθύνες προκύψουν. Τα ίδια και με την «βολική» εξαφάνιση του οπτικού υλικού. Όσο για την αστεία επανεμφάνιση βίντεο με διέλευση της αμαξοστοιχίας και του τρόπου ανεύρεσής του, τουλάχιστον όσοι έχουμε κάποιες τεχνικές γνώσεις, γελάμε με όσα βλέπουμε. Συνεχίζουμε με χημικά εγκαύματα, εξαφανισμένο γενετικό υλικό, μη τήρηση ιατροδικαστικών διαδικασιών, ο κατάλογος δεν έχει τέλος.
Είναι όμως βασικό να δούμε και μια διαπίστωση του περίφημου πορίσματος, που λέει ότι δεν τηρήθηκαν τα πρωτόκολλα σχεδόν σε όλες τις πτυχές αυτού του δράματος. Τα πρωτόκολλα έχουν την κακιά συνήθεια κάποιος να τα φτιάχνει και να επιβάλλει την τήρησή τους και κάποιος όταν παραστεί ανάγκη να τα τηρήσει επακριβώς και κατά γράμμα, με την αναγκαία επ’ αυτού εκπαίδευση. Όλη αυτή η αλυσίδα ανθρώπων που έπρεπε να λειτουργήσει με βάση αυτό το ευαγγέλιο-πρωτόκολλο διώκεται;
Η επιτροπή με το μακρόσυρτο όνομα σαν σαρανταποδαρούσας, στην ουσία εξέφρασε την άποψή της και όχι πόρισμα του βάρους που θα έπρεπε να έχει αυτό, με βάση τα διαθέσιμα στοιχεία που της παρασχέθηκαν (ήταν όμως όλα;) όπως θα μπορούσαμε να κάνουμε όλοι μας, αφού η βασική της δουλειά του να υπάρχει στον τόπο του εγκλήματος από την πρώτη στιγμή, να έχει αυτή τον έλεγχο της συλλογής στοιχείων, την αρμοδιότητα των εντολών, την διαφύλαξη του χώρου και του κάθε στοιχείου, όσο μικρό κι αν ήταν αυτό, να προχωρήσει σε ενδελεχή έλεγχο του κάθε πράγματος, της κάθε αιτίας, ακόμη και μέσω προσομοίωσης και πειραμάτων, απλά δεν έγινε. Ακόμη και απ’ αυτά που λέει όμως, καταλαβαίνουμε ότι υπήρχε παράνομο φορτίο για το οποίο ακόμη δεν ξέρουμε από πού φορτώθηκε, με εντολή ποιου και πού πήγαινε… Ίσως το μυστικό αυτό βολικά στο τέλος το φορτωθούν οι μεροκαματιάρηδες νεκροί μηχανοδηγοί… Έκανε επιπλέον την… διαπίστωση (εκφέροντας πολιτική άποψη) ότι δεν υπήρξε προσπάθεια συγκάλυψης (από την κυβέρνηση). Καμία επιτροπή αεροπορικών ή σιδηροδρομικών ατυχημάτων παγκοσμίως δεν το κάνει αυτό, αφού άλλωστε δεν διαθέτει τα στοιχεία για τις εντολές της πολιτικής ηγεσίας που εδίδοντο (άρα πώς ξέρει ότι δεν έγινε;), αλλά και διότι αυτό δεν είναι στο αντικείμενό της, είναι αρμοδιότητα της Δικαιοσύνης να το πει. Ξέχασα, αυτή η επιτροπή σαρανταποδαρούσα έχει και κάποιον που «λατρεύει» την Ντόρα Μπακογιάννη -κατά δήλωσή του- επομένως θα έπρεπε να εξαιρεθεί από την συμμετοχή του, ώστε όποια προσπάθεια επηρεασμού της δικαιοσύνης με αυθαίρετα συμπεράσματα για τα οποία όπως είπα δεν διαθέτει -και δεν μπορεί να διαθέτει- τα στοιχεία που στοιχειοθετούν και αποδεικνύουν αυτό το συμπέρασμα, να εκλείπουν.
Δεν θα αναφερθώ σε άλλες, δεκάδες, επιμέρους παραμέτρους που αφορούν το έγκλημα των Τεμπών, διότι είναι όλες γνωστές χάριν και μόνο στον αγώνα που έδωσαν μέχρι τώρα και συνεχίζουν να δίνουν οι συγγενείς των θυμάτων, με των οποίων την αξιοπρέπεια απέναντι στην απώλεια, όλοι ταυτιζόμαστε. Αναφέρθηκα μόνο σε όσα δεν θέλει να αγγίξει μέχρι τώρα η έρευνα.
Αλλά ας έχω υπομονή λίγο ακόμη, μπορεί αυτό το ποτάμι του κόσμου να καταφέρει να ξεπλύνει την ντροπή και ενοχή των διαχρονικά επίορκων λειτουργών του κράτους, ξεβράζοντάς τους κάποια στιγμή στους κόλπους της Δικαιοσύνης…
Οι 57+1 ψυχές, μας το ζητούν και το έχουν υπογράψει με την τελευταία πρόωρη και αγωνιώδη ανάσα τους. Αυτό πρέπει να μας στοιχειώνει καθημερινά μέχρι την τελική Δικαίωσή τους. Για μια καλύτερη Ελλάδα.
The post Παναγιώτης Λίβος: Ο δρόμος έχει την δική του ιστορία… appeared first on ZANTETIMES.GR.