ΔΗΜΟΣΙΑ ΩΝΑΣΕΙΑ ΣΧΟΛΕΙΑ
Μια αμφιλεγόμενη περίπτωση “Αριστείας”
Οι αγώνες για δημόσια δωρεάν Παιδεία είναι συνδεδεμένοι με την ιστορία της εκπαίδευσης. Απηχούν το δικαίωμα όλων στο αγαθό της Παιδείας,όπως αυτό διατυπώθηκε μέσα από το κίνημα του Νεοελληνικού Διαφωτισμού. Το όραμα για μια καλύτερη Παιδεία εκφράστηκε ακόμα πιο επιτακτικά τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα και γιγαντώθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1960.
Είναι σαφές ότι η προσπάθεια διεκδίκησης και διαφύλαξης του δημόσιου χαρακτήρα της εκπαίδευσης έρχεται από παλιά. Στις μέρες μας όμως,και αυτό είναι το ανησυχητικό,παρατηρείται η απόπειρα αποδόμησης του αγαθού που όλοι θεωρούμε αυτονόητη την ύπαρξη του σε μια σύγχρονη ευνομούμενη πολιτεία.
Πέρα από τα πάγια ανικανοποίητα αιτήματα το τελευταίο χρονικό διάστημα η εκπαίδευση απασχολεί την επικαιρότητα για ένα επιπλέον θέμα. Ο λόγος για τα Ωνάσεια σχολεία και τις αντιδράσεις που έχουν προκαλέσει σε εκπαιδευτικούς, γονείς και μαθητές.
Σύμφωνα με τον Νόμο* που πρόσφατα ψηφίστηκε από τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και την Πλεύση Ελευθερίας ιδρύονται ανά την Ελλάδα 22 ΔΗΜ.Ω.Σ ( Δημόσια Ωνάσεια Σχολεία). Στις επιλεγμένες φτωχές περιοχές της χώρας, το Ίδρυμα Ωνάση, πέρα από την ενίσχυση της υλικοτεχνικής υποδομής, θα μετέχει στη Διοικούσα Επιτροπή του κάθε σχολείου με 4 από τα 9 συνολικά μέλη.Στις αρμοδιότητες της περιλαμβάνεται η επιλογή του Διευθυντή και των εκπαιδευτικών του Δικτύου. Ως εκ τούτου οι εκπαιδευτικοί χάνουν την οργανική τους θέση. Η επιλογή των μαθητών “πραγματοποιείται ύστερα από εξετάσεις ή δοκιμασία (τεστ) δεξιοτήτων.”** Οι μαθητές από τις «ευάλωτες περιοχές» που δεν θα μπορέσουν να ανταποκριθούν θα αναγκαστούν να μετακινηθούν σε άλλες σχολικές μονάδες, ακόμα και εκτός της περιοχής τους! Ο έντονος ανταγωνισμός που δημιουργεί η εισαγωγή μέσω εξετάσεων θα οδηγήσει αναπόφευκτα στην άνθιση της παραπαιδείας.
Παρά την προσπάθεια της Κυβέρνησης να υπερασπιστεί τη δημιουργία των ΔΗΜ.Ω.Σ αναφύονται διάφορα ερωτήματα με προεξάρχον το ερώτημα για τον δημόσιο χαρακτήρα της εκπαίδευσης.
Όσο καλοπροαίρετος κι αν επιθυμεί να είναι κάποιος δεν μπορεί να υποστηρίξει εγχειρήματα που αφορούν στην Παιδεία και δημιουργούν αποκλεισμούς αντί να αγκαλιάζουν το σύνολο του μαθητικού πληθυσμού και που εκχωρούν σε χορηγούς το δικαίωμα παρέμβασης στη λειτουργία του σχολείου.
Η Κυβέρνηση με τις επιλογές της προσθέτει, στην απαξίωση του εκπαιδευτικού και του έργου του, στην κατηγοριοποίηση των σχολείων μέσω της στρεβλής αξιολόγησης επιπλέον “ νησίδες αριστείας” . Οξύνει με την προωθούμενη πολιτική της τις ταξικές ανισότητες αγνοώντας ηθελημένα την παιδαγωγική και κοινωνική διάσταση των προβλημάτων που δημιουργεί.
Πιθανά οι κυβερνώντες επιχειρούν να μας πείσουν να αλλάξουμε τη θεώρηση μας για τον κόσμο. Υπάρχουν όμως αξίες που μένουν αναλλοίωτες στο πέρασμα των χρόνων. Μια τέτοια αξία είναι το αγαθό που λέγεται Παιδεία. Γιατί,όπως ορθά διατυπώθηκε “ η Παιδεία είναι ένα κεφάλαιο άυλο, δεν έχει αντίκρισμα σε τράπεζες και χρηματιστήρια. Μολαταύτα είναι ένα κεφάλαιο που σφραγίζει τον τρόπο με τον οποίο υπάρχουμε ως άτομα και ως μέλη ενός κοινωνικού ή εθνικού συνόλου, τον τρόπο με τον οποίο πολιτευόμαστε, δηλαδή φερόμαστε ως πολίτες…”***
*Νόμος 5174/2025 ΦΕΚ 12/Α/30-1-2025
**Άρθρο 5 παράγραφος 1 του ίδιου Νόμου
*** Παντελής Μπουκάλας, δημοσιογράφος
Βασιλική Χροναίου
Εκπαιδευτικός, Μέλος της ΝΕ του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ
The post ΣΥΡΙΖΑ: Ν.Ε Ζακύνθου | Δημόσια Ωνάσεια σχολεία | Μια αμφιλεγόμενη περίπτωση «αριστείας» appeared first on ZANTETIMES.GR.