Στη Μνήμη του Αδικοχαμένου Ανηψιού μου Κώστα Κορφιάτη
Αυτή τη στιγμή, είμαι σχετικά αναποφάσιστος ,πρώτη φορά στα χρόνια που αποτυπώνω στο χαρτί τις σκέψεις μου,και δεν ξέρω αντικειμενικά το ύφος του περιεχομένου του κειμένου που θα ακολουθήσει.
Εχθές 2/11/2024 είχα την, θλιβερότατη υποχρέωση να παραβρεθώ στην εξόδιο ακολουθία ενός παλληκαριού 36 χρονών Του ανηψιού μου. Έφυγε από τη ζωή απρόοπτα σε ένα αδόκητο τροχαίο δυστύχημα που συνέβη έξω από εθνικό στάδιο το μεσημέρι της 31ης Οκτωβρίου.
Δεν έχω καθαρή αντίληψη ακριβώς της ώρας και των ειδικών συνθηκών που το προκάλεσαν.
Οι πληροφορίες του δυστυχήματος, που έχουν φτάσει σε εμέ είναι συγκεχυμένες και δεν μπορώ να ισχυρισθώ ότι γνωρίζω τι ακριβώς το προκάλεσε.
Το μόνο απολύτως σίγουρο είναι η απώλεια ενός νέου ανθρώπου ,γεμάτου σφρίγους και όρεξη για ζωή ,που σκόρπισε πόνο και θλίψη και γέμισε αναπάντητα ερωτήματα τους γονείς του, όσους τον αγαπούσαν, αλλά και τους απλούς φίλους και τους γνωστούς του.
Την ώρα του δυστυχήματος γινόταν, ή ήταν να ξεκινήσει ο ποδοσφαιρικός αγώνας που θα γινόταν την μέρα εκείνη.
Επίσης η άλλη πραγματικότητα ,σε αντίστοιχες ημέρες, είναι ότι τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα των θεατών, πάντα μετατρέπουν τον γύρω περιβάλλοντα χώρο σε δύσβατη ειδική διαδρομή για επιδέξιους οδηγούς.
Δηλαδή ο πλατύς δρόμος,λόγω της μη ύπαρξης οργανωμένου πάρκινγκ,μένει σχεδόν με μόνο μία λωρίδα κυκλοφορίας διπλής κατεύθυνσης,Γεγονός που απαιτεί την ιδιαιτέρως εντεταμένη προσοχή των οδηγών,ειδικά αυτών που πιθανότατα θα θελήσουν να βγουν από το χώρο που έχουν σταθμεύσει εκεί για οποιοδήποτε λόγο.
Έχω προσωπική εμπειρία από άλλες ανάλογες στιγμές που έχει τύχει να περάσω και ο ίδιος με το Ι.Χ. μου.
Και να έρθουμε στο διακύβευμα.
Δηλαδή στις αβίαστες θλιβερές διαπιστώσεις που προστίθενται και διογκώνουν την χαώδη κατάσταση που βιώνουμε στην καθημερινότητά μας.
Το κωμικοτραγικό της υποθέσεως είναι ότι πρόκειται για απλά και αυτονόητα ζητήματα, που κάθε συγκροτημένη και ευνομούμενη πολιτεία έχει απλά τακτοποιημένα και λυμένα.
1. Η ύπαρξη οργανωμένων δημόσιων ή δημοτικών χώρων στάθμευσης (πάρκινγκ) σε περιοχές που φιλοξενούν εκδηλώσεις που συγκεντρώνουν μεγάλο αριθμό κάθε είδους επισκεπτών.
Σε όποιες πόλεις υπάρχει και αστική συγκοινωνία ,σε συνεννόηση των αρμόδιων φορέων ,επιβάλλεται δεοντολογικά να λειτουργούν συνδυαστικά.
2. Η υποχρεωτική διδασκαλία του μαθήματος της Κυκλοφοριακής Αγωγής, ως προαπαιτούμενης γνώσης, για απόκτηση αδείας οδηγικής ικανότητας.
Διότι κατακτώντας την ουσία της έννοιας Κυκλοφοριακή Αγωγή τότε γίνεσαι οδηγός.και ταυτοχρόνως ενεργή παράμετρο του προσφερόμενου , ποσοστού παθητικής ασφάλειας.
Ας ελπίσουμε πως κάτι από τα παραπάνω θα πάρει το δρόμο της υλοποίησης από κάποιο, έχοντα πιο ευαίσθητα αυτιά και μάτια, Υπεύθυνο.
Κλείνοντας το μικρό αυτό κείμενο Θέλω να τονίσω προς πάσαν κατεύθυνση ότι εκείνο που μας δείχνει το επιφανειακό μέρος της κοινωνικής σημασία του ανθρώπου είναι η Παιδεία.
Εκείνα που δίνουν όμως ομορφιά και καταξίωση στον Άνθρωπο είναι η Καλοσύνη και η Ευγένεια Ψυχής ,και ο Κωστάκης μας απ’ ότι φάνηκε διάθετε πάρα πολύ.
Σπύρος Νικ. Ιατράς
The post Σπύρος Ιατράς: Στη μνήμη του αδικοχαμένου ανηψιού μου Κώστα Κορφιάτη appeared first on ZANTETIMES.GR.