Ανάλυση: Πώς επηρεάζει η σύγκρουση στη Μέση Ανατολή τις αμερικανικές εκλογές;

Νωρίτερα αυτή την εβδομάδα, οι δύο λιγότερο γνωστοί συνυποψήφιοι του Ντόναλντ Τραμπ και της Καμάλα Χάρις, που διεκδικούν το αξίωμα του αντιπροέδρου, αναμετρήθηκαν σε ντιμπέιτ στη Νέα Υόρκη.

Ενώ ο γερουσιαστής Τζέι Ντι Βανς (R-Ohio) και ο κυβερνήτης Τιμ Γουόλτζ (D-Minnesota) αντιμετώπισαν μεγάλο αριθμό ερωτήσεων με επίκεντρο το εσωτερικό, το εναρκτήριο θέμα της βραδιάς ήταν η συνεχιζόμενη σύγκρουση μεταξύ του Ισραήλ και της υποστηριζόμενης από το Ιράν Χαμάς.

Η ερώτηση έγινε λίγες ώρες αφότου το Ιράν εξαπέλυσε ένα σε μεγάλο βαθμό ανεπιτυχές μπαράζ βαλλιστικών πυραύλων με στόχο το Ισραήλ, υπογραμμίζοντας τη σημασία της τρέχουσας σύγκρουσης στη Μέση Ανατολή και τον αντίκτυπο που μπορεί να έχει ο πόλεμος στους ψηφοφόρους τον προσεχή Νοέμβριο.

Καθώς οι αμερικανικές εκλογές πλησιάζουν και οι δημοσκοπήσεις δείχνουν μια κόντρα στήθος με στήθος μεταξύ Τραμπ και Χάρις, η αυξανόμενη άμεση εμπλοκή του Ιράν με το Ισραήλ θα μπορούσε να καταστήσει τη σύγκρουση στη Μέση Ανατολή ζήτημα υψηλότερης προτεραιότητας για τους Αμερικανούς ψηφοφόρους.

Ενώ ο Μπενιαμίν Νετανιάχου θα προτιμούσε πιθανότατα έναν πιο υποστηρικτικό Ρεπουμπλικανικό Λευκό Οίκο με επικεφαλής τον Ντόναλντ Τραμπ, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός βρίσκεται ωστόσο σε μια θέση μεγαλύτερης ευελιξίας και αυτονομίας από ό,τι του έχει δοθεί εδώ και μήνες.

Ο βομβαρδισμός του Ισραήλ από την Τεχεράνη ήρθε ως απάντηση σε μια σειρά πλήγματα που το Ισραήλ κατάφερε στους συμμάχους του Ιράν, συμπεριλαμβανομένης της δολοφονίας του Ισμαήλ Χανίγια της Χαμάς στην Τεχεράνη και της επίθεσης στη Χεζμπολάχ στον Λίβανο.

Το υπολογισμένο ρίσκο του Ιράν θα μπορούσε να οδηγήσει σε περαιτέρω κλιμάκωση από το Ισραήλ, το οποίο έχει ενθαρρυνθεί από τις πρόσφατες επιτυχίες στον πόλεμο. Ενώ η κυβέρνηση του Τζο Μπάιντεν θα προσπαθήσει να φρενάρει οποιαδήποτε κλιμάκωση, τόσο ο Νετανιάχου όσο και ο Λευκός Οίκος υπό την ηγεσία των Δημοκρατικών γνωρίζουν ότι τα πράγματα περιπλέκονται από τις εκλογές που απέχουν μόλις έναν μήνα.

Οι Αμερικανοί υποστηρίζουν το Ισραήλ

Οι περισσότεροι Αμερικανοί ψηφοφόροι υποστηρίζουν το Ισραήλ στη συνεχιζόμενη σύγκρουση. Σύμφωνα με μια έρευνα του Αυγούστου από το Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων του Σικάγο, το 60% των Αμερικανών τάσσεται υπέρ της στρατιωτικής υποστήριξης του Ισραήλ από τις ΗΠΑ έως ότου η Χαμάς απελευθερώσει όλους τους ομήρους, ενώ οι μισοί Αμερικανοί τάσσονται υπέρ μιας τέτοιας υποστήριξης έως ότου η Χαμάς διαλυθεί πλήρως.

Ενώ οι Αμερικανοί δεν επιθυμούν ρητά να εμπλακούν άμεσα σε μια ακόμη σύγκρουση στη Μέση Ανατολή, πάνω από το 60% αυτών υποστηρίζουν ότι οι ΗΠΑ διαδραματίζουν θετικό ρόλο στην επίλυση των προβλημάτων στην περιοχή. Μεταξύ των Εβραίων και των μουσουλμάνων Αμερικανών, τα ποσοστά αυτά είναι ακόμη υψηλότερα.

Η δημόσια στήριξη προς το Ισραήλ εκτείνεται πέρα από τις κομματικές γραμμές, αν και οι λεπτομέρειες έχουν σημασία. Οι Ρεπουμπλικάνοι ψηφοφόροι υποστηρίζουν σταθερά με ποσοστό άνω του 70% το Ισραήλ, την οπλική βοήθεια και τις στρατιωτικές τους δράσεις.

Η υποστήριξη των Δημοκρατικών είναι πιο ισχνή, αλλά παραμένει πάνω από 40% υπέρ της βοήθειας, αν και πολλοί Δημοκρατικοί πιστεύουν ότι οι ΗΠΑ κάνουν πάρα πολλά για το Ισραήλ. Σε όλα τα ηλικιακά κλιμάκια, μόνο μεταξύ των ψηφοφόρων 18-29 ετών η υποστήριξη του Ισραήλ πέφτει κάτω από το 55%. Μεταξύ των ηλικιωμένων Αμερικανών, του πιο αξιόπιστου εκλογικού πληθυσμού της χώρας, πάνω από το 70% των ψηφοφόρων υποστηρίζουν το Ισραήλ.

Η Παλαιστινιακή Αρχή, εν τω μεταξύ, βλέπει την υποστήριξή της στην Αμερική να μειώνεται, σύμφωνα με το Ινστιτούτο Gallup. Από τον Μάρτιο, η υποστήριξη των ΗΠΑ προς τον κορυφαίο φορέα της Παλαιστίνης έπεσε μόλις στο 18%, το χαμηλότερο ποσοστό των τελευταίων πέντε ετών.

Αν και το Ισραήλ έχει ισχυρή υποστήριξη από μια πλειονότητα Αμερικανών, ο πρωθυπουργός του Ισραήλ παραμένει αμφιλεγόμενος.

Σύμφωνα με το Gallup, μόνο το 35% των Αμερικανών έχει θετική άποψη για τον Μπενιαμίν Νετανιάχου, ενώ το 45% έχει δυσμενή άποψη. Η υποστήριξη του Νετανιάχου, ωστόσο, είναι έντονα μοιρασμένη κατά μήκος των κομματικών γραμμών, με 66% υποστήριξη μεταξύ των Ρεπουμπλικάνων σε σύγκριση με μόλις 12% εύνοιας μεταξύ των Δημοκρατικών.

Πίεση από τα λόμπι

Ενώ η δημόσια υποστήριξη των ΗΠΑ προς το Ισραήλ παίζει αναμφίβολα ρόλο στη στάση κάθε εκστρατείας απέναντι στη σύγκρουση, υπάρχει επίσης ο ρόλος των ειδικών συμφερόντων και, σε μια χρονιά εκλογών, των συμφερόντων των δωρητών.

Η Αμερικανοϊσραηλινή Επιτροπή Δημοσίων Υποθέσεων (AIPAC) είναι ένα από τα σημαντικότερα λόμπι και χρηματοδότες εκστρατειών στην Ουάσιγκτον.

Η AIPAC έχει ήδη δαπανήσει πάνω από 17 εκατομμύρια δολάρια σε προεκλογικές δωρεές, με περισσότερα από 15 εκατομμύρια δολάρια (13,7 εκατ. ευρώ), ή 86,9%, να έχουν κατευθυνθεί σε υποψηφίους και οργανώσεις του Δημοκρατικού Κόμματος. Η AIPAC έχει ξοδέψει αμέτρητες ημέρες κατά τη διάρκεια του περασμένου έτους για να ενισχύσει τη βοήθεια προς το Ισραήλ, ασκώντας μεγαλύτερη επιρροή σε μια χρονιά εκλογών.

Οι Δημοκρατικοί είναι επίσης οι δικαιούχοι των δωρεών από αμέτρητους ιδιώτες δωρητές που έχουν συμφέρον να υποστηρίξουν το Ισραήλ, από το Χόλιγουντ μέχρι τη Νέα Υόρκη.

Υπάρχει επίσης η επιρροή του Εκλεκτορικού Κολεγίου, το οποίο αναλογεί σε 538 ψήφους μεταξύ των πολιτειών των ΗΠΑ για την εκλογή του προέδρου. Το σύστημα του Εκλεκτορικού Κολλεγίου μετατρέπει μια σειρά από “ταλαντευόμενες πολιτείες” σε τελικούς ιθύνοντες για την προεδρία των ΗΠΑ.

Επικεφαλής μεταξύ των πολιτειών που δίνουν τη μάχη είναι η Πενσυλβάνια, όπου περισσότεροι από 300.000 Εβραίοι ψηφοφόροι αποτελούν μεγαλύτερο από το μέσο όρο ποσοστό των ψηφοφόρων της πολιτείας. Η Νεβάδα, μια άλλη κρίσιμη πολιτεία, διαθέτει επίσης ένα ποσοστό Εβραίων ψηφοφόρων άνω του μέσου όρου.

Σε κάθε μία από τις περίπου επτά πολιτείες που επηρεάζουν την κατάσταση της Αμερικής, τα περιθώρια θα αποδειχθούν λεπτά και πιθανότατα θα καταλήξουν σε μερικές χιλιάδες ψήφους. Καμία από τις δύο εκστρατείες δεν έχει την πολυτέλεια να θεωρεί δεδομένη οποιαδήποτε ομάδα ψηφοφόρων.

Η Χάρις και οι Δημοκρατικοί σε τεντωμένο σχοινί

Ο πρόεδρος Μπάιντεν έχει επαναλάβει επανειλημμένα την υποστήριξή του προς το Ισραήλ, επισημαίνοντας το πακέτο βοήθειας στο οποίο συνέβαλε η κυβέρνησή του. Ο πρόεδρος, ωστόσο, είναι μιας άλλης εποχής μέσα στο ίδιο του το κόμμα.

Από τότε που ξέσπασε ο πόλεμος στη Γάζα το περασμένο φθινόπωρο μετά την αιφνιδιαστική επίθεση της Χαμάς, οι Δημοκρατικοί βρέθηκαν διχασμένοι μεταξύ της παραδοσιακής υποστήριξης του Ισραήλ και μιας νεότερης, έντονα προοδευτικής σέχτας του κόμματος που είναι πιο συμπαθής στους Παλαιστίνιους, κατηγορώντας το Ισραήλ για τις συνεχιζόμενες συγκρούσεις στην περιοχή.

Το χάσμα μεταξύ των Δημοκρατικών αφήνει την αντιπρόεδρο Χάρις με μια λεπτή γραμμή που πρέπει να περπατήσει καθώς πλοηγείται στην υποψηφιότητά της με αιφνιδιασμό.

Ενώ η Χάρις έχει επανειλημμένα εκφράσει την υποστήριξή της στο Ισραήλ και έχει υποστηρίξει τη στρατηγική του αφεντικού της στη σύγκρουση, έχει κάνει σχόλια που υποδηλώνουν ότι η υποστήριξή της είναι λιγότερο σταθερή από εκείνη του Μπάιντεν, ίσως ένα νεύμα προς τη βάση του κόμματος που είναι πολύ πιο επικριτική απέναντι στο Ισραήλ.

Την περασμένη εβδομάδα, η Δημοκρατική βουλευτής της Νέας Υόρκης Αλεξάντρια Οκάσιο – Κορτέζ δήλωσε σε συνέντευξή της ότι πιστεύει πως η Χάρις είναι “δεκτική” στις ανησυχίες της βάσης των Δημοκρατικών για τη σύγκρουση.

Η Οκάσιο – Κορτέζ επεσήμανε τις μυριάδες πανεπιστημιακές διαμαρτυρίες υπέρ της Παλαιστίνης, σημειώνοντας τη σημασία της ψήφου των προοδευτικών και των νέων για τους Δημοκρατικούς.

Οι δηλώσεις της Χάρις για το Ισραήλ παραμένουν πιο κοντά σε εκείνες του Μπάιντεν από ό,τι της Οκάσιο-Κορτέζ, με την εκστρατεία της να βλέπει πιθανότατα τα ίδια στοιχεία που δείχνουν μεγαλύτερη δημόσια υποστήριξη για το Ισραήλ, καθώς και πίεση από δωρητές και λομπίστες.

Εν τω μεταξύ, η Χάρις αποτυγχάνει να συγκεντρώσει υποστήριξη μεταξύ της αραβοαμερικανικής κοινότητας. Μια δημοσκόπηση του Σεπτεμβρίου από το Συμβούλιο Αμερικανοϊσλαμικών Σχέσεων έδειξε ότι η Χάρις υπολείπεται του Τραμπ με τους Αραβοαμερικανούς ψηφοφόρους, που ιστορικά έχουν πλεονέκτημα 2-1 για τους Δημοκρατικούς.

Το 2020, ο Μπάιντεν κέρδισε πάνω από το 60% των ψήφων των Αραβοαμερικανών, 16% καλύτερα από ό,τι προβλέπεται σήμερα για τη Χάρις βάσει της δημοσκόπησης.

Με τις δημοσκοπήσεις να βρίσκονται εντός του περιθωρίου λάθους, η Χάρις δεν έχει την πολυτέλεια να μειώσει την υποστήριξη μεταξύ των Εβραίων ψηφοφόρων, δίνοντας στο Ισραήλ και στον Νετανιάχου μεγαλύτερο περιθώριο δράσης χωρίς σημαντική δημόσια εποπτεία από τον προτιμώμενο διάδοχο του Λευκού Οίκου.

Η θέση των Ρεπουμπλικάνων και η ώθηση για τον Μπίμπι

Παρά τις ολοένα και πιο απομονωτικές απόψεις των Ρεπουμπλικάνων τα τελευταία χρόνια υπό τη σημαία του Τραμπ MAGA, το Ισραήλ έχει καταφέρει να διατηρήσει τη σκληρή υποστήριξη της δεξιάς.

Απαντώντας στην ερώτηση του ντιμπέιτ της Τρίτης σχετικά με ένα ισραηλινό προληπτικό χτύπημα στο Ιράν, ο υποψήφιος του Τραμπ Τζέι Ντι Βανς επιβεβαίωσε την πεποίθηση της εκστρατείας του ότι οι ΗΠΑ πρέπει να στηρίξουν το Ισραήλ να κάνει ό,τι θεωρεί απαραίτητο για να υπερασπιστεί το σπίτι και τον λαό του.

Οι Ρεπουμπλικάνοι είναι εδώ και καιρό αμείλικτοι απέναντι στο Ιράν. Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας του 2016, ο Τραμπ κατακεραύνωνε τακτικά τη Χίλαρι Κλίντον και τον πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα για τις διαπραγματεύσεις με την Τεχεράνη και την απελευθέρωση δισεκατομμυρίων δολαρίων σε δεσμευμένα περιουσιακά στοιχεία, μια συμφωνία που ο Τραμπ διέλυσε μόλις ορκίστηκε.

Ο Τραμπ, ο Βανς και οι συνεργάτες τους προωθούσαν τακτικά το μήνυμα ότι, υπό την κυβέρνηση Τραμπ, το σημερινό παγκόσμιο χάος από την Ουκρανία έως τη Μέση Ανατολή δεν ήταν ο κανόνας.

Κατηγορούν για τις συγκρούσεις την “αδύναμη” ηγεσία του Μπάιντεν και της Χάρις. Η απροκάλυπτη υποστήριξή τους προς το Ισραήλ συνέπεσε με μια ευρύτερη αφήγηση της ειρήνης μέσω της δύναμης – ένα μήνυμα που μπορεί να λειτουργεί σε πολλούς Αμερικανούς.

Οι κινήσεις και οι αντεγκλήσεις του Ιράν μόνο θα αυξήσουν την αμερικανική συμπάθεια για το Ισραήλ. Η τελευταία επίθεση έχει δώσει στο Ισραήλ την ελευθερία να ενεργήσει πιο επιθετικά, ενώ οι Αμερικανοί ηγέτες περπατούν σε κάρβουνα ενόψει των εκλογών τον επόμενο μήνα. Αυτό ίσως σύντομα να τελειώσει.

Αν κερδίσει η Χάρις, το Ισραήλ θα μπορούσε να βρεθεί υπό νέες προϋποθέσεις που θα θέσει ένας λιγότερο φιλικός Λευκός Οίκος.

Αν ο Τραμπ πάρει ξανά τον Λευκό Οίκο τον Νοέμβριο, ο Νετανιάχου θα βρεθεί σε ισχυρότερη θέση από ό,τι έχει δει εδώ και χρόνια. Προς το παρόν, ο πρωθυπουργός του Ισραήλ μπορεί να συνεχίσει να λειτουργεί από μια θέση ισχύος και αυτοπεποίθησης.