Η γερμανική κυβέρνηση διέταξε να επεκταθούν οι επιτόπιοι έλεγχοι διαβατηρίων σε όλα τα χερσαία σύνορά της από το πρωί της Δευτέρας.
Από το πρωί της Δευτέρας η Γερμανία προχωρά σε ελέγχους διαβατηρίων στα σύνορά της για να ελέγξει τη μετανάστευση. Όσο περνάνε οι μέρες αναμένεται να σχηματίζονται μεγάλες ουρές, ειδικά στα βόρεια και δυτικά σύνορα της χώρας. Ειδικά οι μεταφορικές εταιρείες προετοιμάζονται για μία δύσκολη κατάσταση. Αναλύτρια του Κέντρου Μετανάστευσης της Γερμανίας εξηγεί γιατί συμβαίνει αυτό.
«Η γερμανική κυβέρνηση θέλει να δείξει ότι κάνει κάτι για τη μετανάστευση. Με οσα έχουν γίνει στις εκλογές είναι πολύ σημαντική κίνηση πολιτικά και δείχνει ότι η χώρα ανακτά τον έλεγχο των συνόρων της» λέει η Σβένια Νιντερφράνκε και συμπληρώνει: «Οι έρευνες έχουν δείξει ότι οι συνοριακοί έλεγχοι λειτουργούν όχι σε βάρος των μεγάλων ψαριών αλλά τα μικρά είναι αυτά που πιάνονται. Και δεν πρόκειται να συλληφθεί κάθε μικρός διακινητής γιατί προφανώς ξέρουν ότι υπάρχουν οι έλεγχοι και θα βρουν διαφορετικούς τρόπους για να πετύχουν τον στόχο τους».
Η γερμανική κυβέρνηση ελπίζει ότι οι έλεγχοι θα αναγκάσουν αυτούς που μπαίνουν παράμονα στη χώρα, να μην πλησιάζουν προς τα σύνορα. Όμως τι πιστεύει η γερμανική κοινή γνώμη; Ρωτήσαμε ανθρώπους στο Βερολίνο.
«Δεν έχω σε εκτίμηση αυτούς τους νέους συνοριακούς ελέγχους. Πιστεύω ότι η Ευρώπη κέρδισε πολλά από τη Σένγκεν. Θυμάμαι ακόμα την Ευρώπη από την εποχή που υπάρχαν σύνορα σε κάθε χώρα και μου αρέσει πολύ το πως είναι τα πράγματα τώρα. Το πρόβλημα δεν είναι η μετανάστευση αλλά η αφομοίωση και η ένταξη στη Γερμανία» λέει ένας πολίτης.
«Έχω μπερδευτεί. Πιστεύω ότι αυτή η απόφαση έχει να κάνει με τον λαϊκισμό και τις πολιτικές του λαϊκισμού» τονίζει μια Αυστριακή.
«Δεν νομίζω ότι θα αλλάξει κάτι. Υπάρχει ακόμα μεγάλη έλλειψη σε προσωπικό σε πολλά εργοστάσια. Νομίζω ότι συναισθήματα, όπως η απόρριψη των μεταναστών, είναι βαθιά ριζωμένα σε άλλες αντιλήψεις. Θα έλεγα σε ένα κοινωνικοοικονομικό υπόβαθρο, οπότε αυτή η απόφαση δεν θα αλλάξει κάτι» λέει ένας φοιτητής.
Το πολιτικό τίμημα αυτών των αυξημένων ελέγχων
Με την Πολωνία, την Ελλάδα και την Αυστρία να επικρίνουν έντονα την απόφαση της γερμανικής κυβέρνησης να εισαγάγει αυτούς τους ελέγχους, ο ιστός της ΕΕ θα μπορούσε να κινδυνεύσει να αποσταθεροποιηθεί.
Από την άλλη πλευρά, η απόφαση να επεκταθούν αυτοί οι έλεγχοι χαιρετίστηκε από τον ηγέτη της Ουγγαρίας Βίκτορ Όρμπαν.
Πώς λειτουργεί η διαδικασία ασύλου
Μία από τις πιο συνηθισμένες παρανοήσεις στα μέσα ενημέρωσης είναι η διαδικασία του πώς λειτουργεί η διαδικασία ασύλου σύμφωνα με τους κανόνες του Δουβλίνου.
Η Niederfranke εξηγεί ότι δεν είναι απαραίτητα ο πρώτος τόπος στον οποίο φτάνει ένα άτομο για να υποβάλει εκεί αίτηση ασύλου. Υπάρχει επίσης ένας κατάλογος ερωτημάτων, όπως εάν το άτομο είναι ασυνόδευτος ανήλικος, εάν έχει στενά μέλη της οικογένειάς του σε άλλο κράτος μέλος ή εάν ο/η σύζυγος έχει υποβάλει αίτηση ασύλου σε άλλο κράτος μέλος, τότε το εν λόγω κράτος μέλος θα είναι υπεύθυνο και για τον/την σύζυγο. Επίσης, εάν έχει χορηγηθεί θεώρηση στο παρελθόν από άλλο κράτος μέλος, τότε το εν λόγω κράτος μέλος θα είναι επίσης υπεύθυνο.
Εάν καμία από αυτές τις απαντήσεις δεν ισχύει, τότε σε ποια χώρα καταγράφηκε για πρώτη φορά το άτομο, με δακτυλικά αποτυπώματα.
“Μερικές φορές οι άνθρωποι δεν καταγράφονται στην Ιταλία ή στην Ελλάδα και στη συνέχεια φτάνουν, για παράδειγμα, στην Αυστρία”, όπου δεν έχουν μέλη της οικογένειάς τους σε άλλα κράτη ούτε έχουν λάβει βίζα από κράτος μέλος στο παρελθόν, προσθέτει η Niederfranke.
“Έτσι, το σύστημα του Δουβλίνου είναι λίγο πιο περίπλοκο, αλλά εξακολουθεί να είναι αλήθεια ότι είναι πραγματικά όπως οι χώρες που είναι σύνορα και εξωτερικά σύνορα, θα είναι υπεύθυνες για τις περισσότερες από τις αιτήσεις ασύλου στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και αυτό δεν άλλαξε με τη νέα μεταρρύθμιση. Αυτό που άλλαξε είναι ότι εκεί ήθελαν να το κάνουν λίγο πιο ισορροπημένο και να εισάγουν τον λεγόμενο μηχανισμό αλληλεγγύης”.
Φέτος το σύστημα ασύλου στην ΕΕ μεταρρυθμίστηκε και πλέον σημαίνει ότι τα κράτη μέλη που δέχονται λιγότερους αιτούντες άσυλο, “πρέπει να συνεισφέρουν με διαφορετικό τρόπο. Και το πώς συμβάλλουν, μπορούν να το αποφασίσουν, μπορούν είτε να δεχτούν, είτε να επανεγκαταστήσουν, είτε να μετεγκαταστήσουν ανθρώπους από την Ιταλία” για παράδειγμα.
“Αλλά μπορούν επίσης να πουν ότι θα πληρώσουν. Δηλαδή θα δώσουν μια οικονομική συνεισφορά”.
Η Ιταλία αρνείται στις περισσότερες περιπτώσεις να πάρει πίσω τους αιτούντες άσυλο.