Τόνι Ναδάλ: Μαθήματα τένις αλλά και… ζωής από τον κορυφαίο προπονητή

Στο Rafa Nadal Tennis Center που βρίσκεται στο Sani Resort της Χαλκιδικής βρέθηκε για ακόμα ένα καλοκαίρι ο Τόνι Ναδάλ, θείος του κορυφαίου Ισπανού τενίστα και πρώτος του προπονητής, επιβλέποντας την υψηλού επιπέδου εκπαίδευση που παρέχεται από το εν Ελλάδα παράρτημα της Ακαδημίας που έχει ιδρύσει ο Ράφα Ναδάλ στη Μαγιόρκα της Ισπανίας.

Ενας απο τους πιο επιτυχημένους προπονητές στην ιστορία της αντισφαίρισης χάρη στους 16 γκραν σλαμ τίτλους που έχει κατακτήσει ως προπονητής του ανιψιού του (απο τους 22 που έχει συνολικά κατακτήσει ο Ράφα Ναδάλ), παρά τα 63 του χρονια έδινε ο ίδιος του παράδειγμα, μετακινούμενος με ποδήλατο και συμμετέχοντας σε προπονήσεις ακόμα και όταν αυτές διεξάγονταν σε δύσκολες μεσημβρινές ώρες, υπό τον καυτό ήλιο της Βόρειας Ελλάδας και παρά τις υψηλές θερμοκρασίες που παρατηρήθηκαν και φέτος.

Σχεδόν σε καθημερινή βάση λαμβανε μέρος σε διάφορες δραστηριότητες στις εγκαταστάσεις της ακαδημίας του Ραφα Ναδάλ στην περιοχη, οι οποίες περιλαμβάνουν οκτώ χωμάτινα γήπεδα στα οποία μόνο το φετινό καλοκαίρι βρέθηκαν για να πραγματοποιήσουν μέρος της προετοιμασίας τους (πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού) κορυφαία ονόματα όπως ο Βρετανός Αντι Μάρεϊ, η Ελληνίδα Μαρία Σάκκαρη αλλά και ο ίδιος ο Ράφα Ναδάλ.

Ο Τόνι Ναδάλ πραγματοποίησε σειρά βραβεύσεων σε συμμετέχοντες στα μαθήματα στο Rafa Nadal Tennis Center της Χαλκιδικής, όπου ακολουθούνται οι ίδιες μέθοδοι σωματικής άσκησης αλλά και πνευματικής ανάπτυξης που έχει αναπτύξει η Ακαδημία του Ραφα Ναδάλ στη Μαγιόρκα και οδήγησαν τον Ισπανό τενίστα την κορυφή του παγκοσμίου τένις.

Με την αφορμή της παρουσίας του στην Ελλάδα, ο Τόνι Ναδάλ δέχτηκε να μιλήσει στο euronews, αναπτύσσοντας την φιλοσοφία του για το τένις αλλά και για την ίδια τη ζωή, μια φιλοσοφία που ο ίδιος ως επι πολλά χρόνια διευθυντής της έχει εμφυσήσει και στην Ακαδημία Τένις του Ράφα Ναδάλ. Δεν διστάζει να συγκρίνει το σήμερα με το χθες της αντισφαίρισης, αποκαλύπτει τα μυστικά που κάνουν έναν τενίστα πρωταθλητή και σχολιάζει Τζόκοβιτς, Φέντερερ, Αλκαράθ, Τσιτσιπά και φυσικά τον ανιψιό του Ράφα Ναδάλ απαντώντας και στο αιώνιο ερώτημα «ποιος είναι ο κορυφαίος όλων των εποχών» αλλά και δίνοντας την είδηση αν ο ανιψιός Ράφα θα ακολουθήσει τα χνάρια του θείου Τόνι και θα γίνει προπονητής όταν «κρεμάσει» την ρακέτα του.

Αναλυτικά η συνέντευξη του Τόνι Ναδάλ στο euronews:

Είστε ένας από τους πιο επιτυχημένους προπονητές τένις της ιστορίας. Εχετε κερδίσει 16 τίτλους γκραν σλαμ…

Ήμουν τυχερός επειδή είχα έναν πολύ καλό παίκτη. Οταν έχεις πολύ καλούς παίκτες, είναι εύκολο να δείχνεις ότι είσαι ένας καλός προπονητής αντισφαίρισης.

Ναι, αλλά και ένας καλός παίκτης χρειάζεται έναν καλό προπονητή και επίσης νομίζω ότι είστε το πρόσωπο που έκανε τον Ράφα να αγαπήσει το τένις αντί για το ποδόσφαιρο…

Ναι! Θυμάμαι, όταν ο Ραφαέλ ήταν πολύ μικρός, δεν ξέρω πότε ακριβώς, πιθανά όταν ήταν επτά, οκτώ, δέκα ετών, τότε προτιμούσε να παίζει ποδόσφαιρο παρά τένις. Έκανε και τα δυο αθλήματα και στο τέλος αποφάσισε να παίξει τένις επειδή κέρδισε ένα Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στα 12 του χρόνια, και κάπως έτσι αποφάσισε να παίξει τένις!

Ποιες είναι οι θυσίες που ένας παίκτης σαν τον Ραφαέλ πρέπει να κάνει για να γίνει πρωταθλητής;

Μα δεν είναι θέμα θυσίας! Θυσία είναι αυτό που έκανε ο Ιησούς Χριστός για τους άλλους! Αυτό είναι θυσία. Όταν κάνεις κάτι για τους άλλους είναι μια θυσία. Όταν κάνεις κάτι για τον εαυτό σου, τότε είναι μόνο το τίμημα που πρέπει να πληρώσεις. Ξέρετε, είναι κάτι το διαφορετικό για εμένα. Ισως για τον Φέντερερ το τίμημα είναι 2 ώρες, ίσως για τον Ραφαέλ είναι 3 ώρες, ίσως για τιν Φελίξ Οζέ να είναι τέσσερις ώρες. Αλλά όταν αποφασίσεις να το πληρώσεις, αυτό είναι μια απόφαση για τη δική σου ζωή.

Συνεπώς πιστεύετε ότι ο καλός παίκτης του τένις, ο πρωταθλητής, γεννιέται ή γίνεται μέσα από σκληρή δουλειά;

Για να γίνεις νούμερο ένα πρέπει να έχεις γεννηθεί έτσι. Γεννιέσαι με ένα ταλέντο, με ένα φυσικό ταλέντο. Αλλά την ίδια στιγμή, πρέπει να δουλέψεις σκληρά, γιατί μόνο του το φυσικό ταλέντο συνήθως δεν είναι αρκετό. Ξέρετε, το σημαντικό ταλέντο δεν είναι το φυσικό ταλέντο αλλά το «τελικό ταλέντο». Και δημιουργούμε, «χτίζουμε» αυτό το «τελικό ταλέντο» προσθέτοντας στο φυσικό ταλέντο τη δουλειά. Φυσικά, είναι πολύ δύσκολο να πετύχεις τους στόχους που μπορεί να πετύχει ο Φέντερερ. Ή είναι πολύ δύσκολο να γίνεις Μέσι, είναι σχεδόν αδύνατο. Όμως μπορείς να είσαι ένας πολύ καλός τενίστας ή μπορείς να γίνεις καλός ποδοσφαιριστής όταν έχεις τη θέληση να δουλέψεις σκληρά.

Το γεγονός ότι τώρα έχουμε την Ακαδημία του Ραφαέλ Ναδάλ και εγκαταστάσεις σαν και αυτές εδώ στο Σάνι και το Rafa Nadal Tennis Center, κάνει πιο εύκολο για εσάς το να βρείτε νέα ταλέντα;

Δεν είναι εύκολο. Και δεν είναι εύκολο γιατί δεν υπάρχει πολύς κόσμος που να θέλει να κάνει την προσπάθεια. Αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα σήμερα, γιατί ζούμε σε μια ζωή, σε μια κοινωνία, ανάμεσα στο πολιτικώς ορθό και που δεν μπορούμε να λέμε στους ανθρώπους την αλήθεια επειδή ο καθένας προσβάλλεται με το παραμικρό όταν λες την αλήθεια και έτσι είναι δύσκολο να βελτιωθείς. Για να βελτιωθείς υπάρχει ένα πράγμα που είναι πολύ σημαντικό και αυτό είναι να θέτεις ερωτήσεις στο εαυτό σου, να έχεις το ένστικτο της αυτοκριτικής και να θες να προσπαθήσεις να γίνεσαι καλύτερος κάθε μέρα. Και πρέπει να ξέρεις, ποτέ δεν είναι κάτι απλό. Αυτό είναι πάντα δύσκολο. Και τώρα ζούμε μια άλλου είδους ζωή και σε αυτή τη ζωή είναι το πιο σημαντικό πράγμα είναι να είσαι χαρούμενος. Να είσαι πάντα χαρούμενος, να δείχνεις πάντα χαρούμενος και κάπως έτσι τα πράγματα γίνονται πιο δύσκολα.

Πιστεύετε ότι αυτήν την στιγμή το επίπεδο του τένις που παίζεται παγκοσμίως είναι καλύτερο σε σχέση με 10 ή 20 χρόνια πριν;

Αυτή τη στιγμή το επίπεδο είναι λίγο χειρότερο σε σχέση με πριν και μου είναι εύκολο να το εξηγήσω. Θα ήθελα να τοποθετήσω τον Αλκαράθ στο ίδιο επίπεδο ας πούμε με τον… Φέντερερ, για παράδειγμα. Ολα καλά μέχρι εδώ. Μετά πάμε στο Νο2. Νούμερ δύο σήμερα είναι ο Σίνερ. Είναι στο ίδιο επίπεδο με τον Φέντερερ; Δεν νομίζω… Αυτός ο Τζόκοβιτς είναι χειρότερος από τον Τζόκοβιτς του 2011 ή του 2013, του ‘12 ή του ‘15. Και ακόμα και σήμερα κερδίζει…

Και κέρδισε και το χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο…

Ναι και πέρυσι κέρδισε τρία γκραν σλαμ! Νομίζω ότι ο Μάρει, το Νο4 του παρελθόντος είναι καλύτερο από το σημερινό Νο4. Για εμένα υπάρχει μια μεγάλη διαφορά, μια σημαντική διαφορά. Οι παίκτες σήμερα είναι πολύ καλοί όταν παίζουν καλά αλλά πολλές φορές δεν είναι και τόσο καλοί όταν παίζουν άσχημα. Και αυτό είναι μια μεγάλη διαφορά. Ο Τζόκοβιτς είναι πολύ καλός όταν παίζει καλά, αλλά είναι επίσης πολύ καλός και όταν παίζει άσχημα. Ο Ζβέρεφ είναι πολύ καλός όταν παίζει καλά, αλλά δεν είναι τόσο καλός όταν παίζει άσχημα. Και αυτή είναι η μεγάλη διαφορά διότι κατά την διάρκεια ενός τουρνουά δεν μπορείς πάντα να παίζεις καλά και αυτή η διαφορά είναι που με κάνει να έχω την άποψη ότι οι παίκτες του παρελθόντος ήταν λιγο καλύτεροι κατά την άποψή μου.

Και αυτό σας βοηθά πιο εύκολα να κρίνετε ποιοι είναι και οι καλύτεροι παίκτες διαχρονικά; Ειναι οι τρεις που αναφέραμε οι καλύτεροι παίκτες όλων των εποχών;

Είναι πολύ δύσκολο να το πεις επειδή… τί θα κρίνεις ως καλύτερο; Το ποιος έπαιξε στο υψηλότερο επίπεδο ή ποιος κέρδισε περισσότερους τίτλους; Ποιος είναι ο καλύτερος; Αυτός που κατέχει το παγκόσμιο ρεκόρ στην κολύμβηση ή στον στίβο ή αυτός που κέρδισε στους Ολυμπιακούς Αγώνες; Δεν ξέρω…

Για εσάς;

Νομίζω ότι αυτός που έπαιξε καλύτερα είναι ο Φέντερερ. Ποιος είναι όμως ο καλύτερος; Ο Τζοκοβιτς!

Από πλευράς διάρκειας;

Ναι, γιατί ο Τζόκοβιτς κέρδισε περισσότερους τίτλους σε σχέση με τους άλλους. Ποιος θα ήταν ο καλύτερος χωρίς τους τραυματισμούς; Ο ανιψιός μου. Αλλά είχε πολλούς τραυματισμούς στο τέλος. Στο τέλος της ημέρας ο καλύτερος είναι ο Τζόκοβιτς. Αλλά κατά την άποψή μου, αυτό που έβλεπα στο κορτ όταν έπαιζε ο Φέντερερ κανένας άλλος δεν το έκανε.

Ο Κάρλος Αλκαράθ, ο συμπατριώτης σας, συνεχίζει μια παράδοση για την Ισπανία. Μπορούμε να τον συγκρίνουμε με τους κορυφαίους τρεις;

Ναι, έτσι νομίζω! Γιατί είναι πραγματικά καλός και έχει πολλά καλά πράγματα. Ειναι δυνατός, είναι τόσο γρήγορος, έχει ένα πανέμορφο forehand, έχει ένα καλό backhand, κάνει τα πάντα καλά. Και έχει χρόνο. Ειναι εξαιρετικός στο γήπεδο. Και έχει επιπλέον μία ευκαιρία, ο αντίπαλός του δεν είναι ο Φέντερερ ή ο Τζόκοβιτς ή ο Ράφα…

Επιστρέφω λίγο σε προπονητικά ζητήματα, σε ποια ηλικία θα έπρεπε ένα παιδί να ξεκινήσει το τένις ώστε να έχει έστω την ευκαιρία να γίνει πρωταθλητής;

Αυτό εξαρτάται, δεν υπάρχει συγκεκριμένη ηλικία. Βέβαια σήμερα όλοι ξεκινούν να παίζουν λίγο νωρίτερα. Συνήθως ο κόσμος ξεκινά να παίζει σε ηλικία πέντε ή τεσσάρων ετών. Θυμαμαι ότι ο Ραφαέλ ξεκίνησε σε ηλικία τριών ετών, να παίζει κάποιες μέρες βέβαια. Και ξεκίνησε να παίζει δυο φορές την εβδομάδα ή και τρεις φορές την εβδομάδα, αλλά νομίζω δύο, από την ηλικία των πέντε ετών. Βέβαια όταν ξεκινάς λίγο νωρίτερα, έχεις περισσότερο χρόνο για να μάθεις. Αλλά μπορείς να ξεκινήσεις από εννέα ετών ή οκτώ και μπορείς να είσαι καλός φυσικά.

Ποια είναι η συνήθης συμβουλή που δίνετε στους γονείς των παιδιών που έχονται στην Ακαδημία του Ράφα Ναδάλ;

Ξέρετε, προσπαθώ πάντα να δίνω την ίδια συμβουλή. Πρώτον, πρέπει να ξέρεις ότι για να γίνεις επαγγελματίας τενίστας είναι κάτι πολύ δύσκολο. Πρέπει να έρθεις εδώ έχοντας αυτό το όνειρο στο μυαλό σου. Αλλά πρέπει να εστιάσεις στην καθημερινή σκληρή δουλειά Επίσης, ποτέ δεν λέω στον οποιονδήποτε ότι αυτό για το οποίο προσπαθεί είναι ανέφικτο. Εξηγώ ότι είναι δύσκολο αλλά κατά την άποψή μου είναι πολύ καλό να έχεις όνειρα, γιατί η διαφορά ανάμεσα στους ανθρώπους και στα ζώα είναι τα όνειρα! Ξέρετε, τα ζώα κάνουν την ίδια ζωή με εμάς. Κοιμούνται, τρώνε, ξεκουράζονται, αναπαράγονται. Αυτό που μας διαφοροποιεί είναι τα όνειρα. Για αυτόν τον λόγο, κατά την άποψή μου, είναι πολύ καλό να έχεις όνειρα, αλλά την ίδια στιγμή πρέπει να ξέρουμε ότι δεν είναι κάτι εύκολο. Δεν είναι εύκολο. Πρέπει να μπαίνεις στο γήπεδο κάθε μέρα με το ίδιο πάθος, επειδή χωρίς πάθος είναι αδύνατο να μάθεις. Πάντα ήμουν πολύ απλοϊκός ως προπονητής και εξηγώ απλά πράγματα! Θυμάμαι ότι όταν ο Ραφαέλ ήταν μικρός, πάντα όταν ερχόταν στο γήπεδο, του έλεγα ότι το πρώτο πράγμα που πρέπει να φροντίζει είναι το καλό πρόσωπο, η καλή εικόνα. Είναι αδύνατο να μάθεις αν έχεις κακό πρόσωπο.

Συνεπώς, είπατε καλό πρόσωπο, όνειρα και πάθος! Για τον Τόνι Ναδάλ, ποιο είναι το όνειρό του σήμερα και ποιο το πάθος του;

Το όνειρό μου ήταν πάντα το ίδιο, να βοηθώ κάποιον να γίνει καλός τενίστας! Το όνειρό μου είναι να συνεχίσω να ζω την ζωή που έχω σήμερα. Τωρα το όνειρό μου είναι να βρίσκομαι εδώ, στο Σάνι, επειδή είναι ένα πανέμορφο μέρος ένα απίστευτο μέρος.

Εχετε δει εδώ Έλληνες παίκτες σε υψηλό επίπεδο, και πόσο σας βοηθά το γεγονός ότιέχουμε δυο Έλληνες παίκτες στο Top10 τη Μαρία Σάκκαρη και τον Στέφανο Τσιτσιπά ώστε να δουλεύετε με έλληνες παίκτες και να προσελκύετε έλληνες παίκτες;

Γνωρίζω καλύτερα τον Τσιτσιπά. Ο Τσιτσιπάς είναι ένας θαυμάσιος τενίστας. Νομίζω ότι μετά τον τελικό στο Ρολάν Γκαρός και ίσως μετά τον τελικό στο Masters που κέρδισε, νομίζω ότι τότε έπαιζε καλύτερα σε σχέση με τώρα. Ήταν λίγο πιο επιθετικός και μιλούσα μια μέρα με τον πατέρα του και του είπα ακριβώς αυτό, ότι όταν έπαιζε πιο επιθετικά, νομίζω ότι έπαιζε λίγο καλύτερα. Είναι ένας πολύ καλός τενίστας, αλλά στο τέλος θα πρέπει να κερδίσει κάποια μέρα ένα γκραν σλαμ και νομίζω ότι μπορεί να το κάνει. Θα μπορέσει να το κάνει αν παίξει λίγο πιο επιθετικά με το backhand του, να είναι πιο ευθυς, κατά την άποψή μου. Αλλά φυσικά έχει ένα πολύ καλόπροπονητή, τον πατέρα του, δεν χρειάζεται την δική μου συμβουλή…

Είχαν κάποια προβλήματα πρόσφατα και ο Στέφανος απέλυσε τον πατέρα του και είναι σε αναζήτηση νέου προπονητή, δεν γνωρίζω αν το ξέραρε.

Οχι, δεν το ήξερα αλλά είναι κάτι φυσιολογικό πλέον. Σήμερα είναι πιο φυσιολογικό σε σχέση με το παρελθόν. Θυμάμαι ότι στο παρελθόν ο Μπιον Μποργκ είχε πάντα τον ίδιο προπονητή, ο Τζίμι Κόνορς είχε τον ίδιο προπονητή, ο κόσμος είχε τον ίδιο προπονητή. Σήμερα οι νέοι χρειάζονται να αλλάζουν γιατί έτσι είναι οι νέοι.

Πόσο δύσκολο είναι για έναν προπονητή να είναι ο γιος του ή ο ανιψιός του ο πρωταθλητής τενίστας που προπονεί;

Πόσο δύσκολο; Για εμένα ήταν ευκολότερο, για τον Ραφαέλ ήταν πιο δύσκολο να έχει έναν θείο. Αλλά για εμένα ήταν εύκολο γιατί μπορούσα να λέω ό,τι θέλω. Δεν είναι το ίδιο. Αλλά κατά την άποψή μου είναι σημαντικό οι νέοι να αποδέχονται την πραγματικότητα γιατί είναι αδύνατο να μεγαλώσουν, είναι αδύνατο να βελτιωθούν χωρίς να αντιμετωπίζουν την πραγματικότητα. Αλλά σήμερα ζoύμε σε μια ζωή που δεν θέλουμε να αποδεχόμαστε την πραγματικότητα.

Συνεπώς το πιο σημαντικό πράγμα για έναν τενίστα είναι πρώτα από όλα να δουλεύει με τον εαυτό του;

Aυτό ισχύει για όλα τα αθλήματα. Πρέπει πρώτα να κερδίσεις τον εαυτό σου και μετά αφού ξεπεράσεις τον εαυτό σου, τότε προσπαθείς να κερδίσεις τους αντιπάλους.

Τελευταία ερώτηση αναφορικά με εσάς και τον Ραφαέλ Ναδάλ. Οπως καταλαβαίνουμε από την ύπαρξη της Ακαδημίας του, ο Ραφα πιθανά θέλει να συνεχίσει τα δικά σας βήματα σαν προπονητής όταν ολοκληρώσει την καριέρα του…

Δεν το νομίζω…

Δεν το πιστεύετε αυτό; Γιατί αναρωτιώμουν αν έχετε μιλήσει μαζί του για αυτήν την μετάβαση…

Οχι, αλλά γνωρίζω τον ανιψιό μου και δε νομίζω ότι μπορεί να γίνει προπονητής. Βέβαια, έχει μια Ακαδημία στη Μαγιόρκα, έχει μια Ακαδημία εδώ και θέλει να έχει εμπλοκή. Πιθανά θα έρχεται και θα δίνει συμβουλές, αλλά όχι ως προπονητής σε έναν επαγγελματία τενίστα. Είμαι σίγουρος ότι δεν θα κάνει κάτι τέτοιο.

Αλλά θα παραμείνει στο τένις, φαντάζομαι…

Ναι βέβαια, γνωρίζω ότι είναι πολύ χαρούμενος με την Rafa Nadal Academy στη Μαγιόρκα. Είναι πολύ χαρούμενος εδώ, για αυτό είναι ένα όνειρο να συνεργάζεται με μια εταιρεία όπως η Sani, όπως η Ikos, μια από τις καλύτερες επιχειρήσεις, και ίσως η καλύτερη εταιρεία για διακοπές. Για αυτόν η εμπλοκή με αυτό το εγχείρημα είναι κάτι πολύ καλό. Αλλά όχι απευθείας ως προπονητής ενός παίκτη…