Ελένης Χάρου-Κορωναίου
«ΤΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΤΩΝ ΜΥΡΤΙΔΙΩΝ»
[Β’ ΕΚΔΟΣΗ]
Κυθηραϊκός Σύνδεσμος Αθηνών 2018
Του Παναγιώτη Κούτση*
Στο άλλο άκρο της θάλασσας του Ιονίου, το Τσιρίγο. Στόχος ζωής, πόθος και ελπίδα της κας Ελένης Χάρου-Κορωναίου όπως εκφράζει τοιουτοτρόπως με την αρθρογραφία¹ της, το γενικότερο ενδιαφέρον για την τοπική δραστηριότητα, τις παραδόσεις, την πολιτιστική και κυρίως την κοινωνική πρόοδο των Κυθηρίων. Αφ’ενός επεκτείνει ή θα λέγαμε ανανεώνει την εμφάνιση των συμπατριωτών της, διαμορφωμένη σε πανεπτανησιακή διάσταση. Το απάνθισμα όλων αυτών είναι ένα πρώτης τάξεως τεκμήριο, στηρίζεται στην γνώση και την παρουσία της ιδίας στα κυθηραϊκά γράμματα.
Φυσικά τον πρωταγωνιστικό ρόλο μονοπωλούν τα ξεχωριστά του νησιού των νοτίων Επτανήσων, τα ωραιότερα και γραφικότερα έθιμα του Κυθηραϊκού λαού, η λατρεία και τιμή της προστάτιδος του τόπου Υ.Θ. Μυρτιδιωτίσσης, με κέντρο το Προσκύνημα των Μυρτιδίων, αναζητήσεις που λειτουργούν ως σημείο συνάντησης με το νησί της Ζακύνθου. Δημιουργούνται έτσι οι βάσεις και οι προϋποθέσεις μιας σύγχρονης λαογραφικής έρευνας που ανάγεται στις ήδη πλούσιες αναγνώσεις της ιστορίας.
Αν λάβουμε υπόψη μας την πανηγυρική ατμόσφαιρα και επισημότητα που κυριαρχούσε στην γιορτή της δικής μας Μερτιώτισσας στην ιστορική εκκλησία των Αγίων Πάντων στο κέντρο της προσεισμικής πόλης της Ζακύνθου, τις 24 Σεπτεμβρίου ημέρα της κατά παράδοσιν ίασης του παράλυτου των Κυθήρων. Πληρέστερη εικόνα για το μέγεθος της δίνουν οι ανακοινώσεις στις σελίδες των εφημερίδων της Ζακύνθου των αρχών του προηγούμενου αιώνα. Ενώ οι αντίστοιχες προσπάθειες που έγιναν στον παρόν στην σημερινή Πισκοπή του Αγίου Νικολάου των Ξένων και Τιμίου Προδρόμου βρήκαν εξίσου θετικά σχόλια και την αγάπη του κόσμου!
Επιστρέφοντας ωστόσο στο νησί του νοτίου Ιονίου αξίζει να σημειωθεί κάτι που αναφέρει στα γραφόμενα της, η κα Χάρου-Κορωναίου. Όταν το 1806 με την ανακαίνιση του ναού του Φρουρίου η αδελφότητα του ναού παρήγγειλε στην Ζάκυνθο μια ξυλόγλυπτη καλλιτεχνική καθέδρα επάνω στην οποία ετοποθετείτο η Εικόνα τα χρόνια της μεταφοράς της από τις βενετικές αρχές στο Κάστρο. Στα νεότερα δε, αφότου ιδρύθηκε πλέον ο νέος ναός της Μονής, η καθέδρα χωρίστηκε σε δύο μέρη με το ένα να συνεχίζει να βρίσκεται στην εκκλησία του Φρουρίου όπου τοποθετήθηκε αντίγραφο της Μυρτιδιώτισσας του 1844, ενώ το άλλο στο ναό του Εσταυρωμένου το διάστημα της εκεί παραμονής της, μετά την πανηγυρική λιτάνευση από τα Μυρτίδια στη Χώρα.
Άμεσα σχετικές πληροφορίες με την ιστορία των Ιονίων Νήσων όσο και τις συναφείς ιδιαιτερότητες της. Τις θρησκευτικές συνήθειες, το ξεχωριστό ιδιόχρωμα που συγκροτεί ένα και αδιαίρετο σύνολο, περιλαμβάνοντας κάθε νησί του Ιονίου.
Φιλόλογος, εργαζόμενη στα ΓΑΚ-Τοπικά Αρχεία των Κυθήρων η Χάρου-Κορωναίου τροφοδοτεί (και από εκεί) τα πολύτιμα υλικά της, τις ενδιαφέρουσες ειδήσεις για την Μόνη στα Μυρτιδίων, στα δυτικά του νησιού. Καθόλα αξιόλογη, συγκεντρώνοντας το βιβλίο της (διαστάσεις 24×17, σελίδες 296) όλη την γνωστή ιστορία του εν Κυθήροις ναού της Θεοτόκου.
Ως την απαρχή μιας κοινής και καθόλου αμελητέας αγωνίας! Όταν η γενική τάση εγκυμονεί την πολιτιστική και ιδεολογική ομογενοποίηση. Την άγνοια, ισοπεδωτική αντιλήψεις , την αδιαφορία…!
Ζάκυνθος, 16.7.24
¹ Στο Διαδίκτυο.
* Ο Παναγιώτης Κούτσης είναι δημοσιογράφος.
The post Παναγιώτης Κούτσης: Ελένης Χάρου-Κορωναίου | «Το προσκύνημα των Μυρτιδίων» appeared first on ZANTETIMES.GR.