Copernicus: Παγκόσμιο ρεκόρ ζέστης τον Ιούνιο του 2024

Ο φετινός Ιούνιος υπήρξε ο θερμότερος Ιούνιος από το 1940, συντρίβοντας το ρεκόρ που κατείχε ο περυσινός αντίστοιχος μήνας, σύμφωνα με την ευρωπαϊκή κλιματική υπηρεσία Copernicus ECMWF.

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Για πάνω από ένα χρόνο οι θερμοκρασίες στον πλανήτη σπάνε το ένα ρεκόρ μετά το άλλο και ο Ιούνιος δεν θα μπορούσε να είναι εξαίρεση. Σύμφωνα με την ευρωπαϊκή κλιματική υπηρεσία Copernicus, ο Ιούνιος του 2024 υπήρξε παγκοσμίως ο πιο καυτός Ιούνιος, ενώ παράλληλα είναι και ο 12ος διαδοχικός μήνας με παγκόσμια θερμοκρασία πάνω από 1,5 βαθμό Κελσίου υψηλότερα σε σύγκριση με την προβιομηχανική εποχή.

«Πρόκειται για μια ηχηρή προειδοποίηση ότι πλησιάζουμε στο πολύ σημαντικό όριο που έθεσε η Συμφωνία του Παρισιού. Η παγκόσμια θερμοκρασία συνεχίζει να αυξάνεται με ταχύτατους ρυθμούς. Δεν είναι ότι κάθε μήνα σπάμε ρεκόρ, αλλά ότι τα ρεκόρ συντρίβονται τους τελευταίους 13 μήνες», επισημαίνει ο κλιματολόγος του Copernicus Νικολά Ζυλιέν.

Η υψηλότερη του κανονικού θερμοκρασία τον Ιούνιο έγινε ιδιαίτερα αισθητή στην νοτιοανατολική Ευρώπη, στην Τουρκία, στον ανατολικό Καναδά, στις δυτικές ΗΠΑ, στο Μεξικό, στην Βραζιλία, στην βόρεια Σιβηρία, στη Μέση Ανατολή, στην βόρεια Αφρική και στην δυτική Ανταρκτική, σημειώνει ο Copernicus, ενώ χιλιάδες άνθρωποι χρειάστηκαν ιατρική βοήθεια, καθώς έπεσαν θύματα θερμοπληξίας στο Πακιστάν, όπου ο υδράργυρος σκαρφάλωσε στους 47 βαθμούς Κελσίου.

Τον Ιούνιο η μέση παγκόσμια θερμοκρασία ήταν 16,66 βαθμούς Κελσίου, δηλαδή 0,67 βαθμοί πάνω από τη μέση τιμή 30 ετών για τον συγκεκριμένο μήνα, σύμφωνα με τον Κοπέρνικο. Μέχρι πρότινος, το ρεκόρ κατείχε ο Ιούνιος του 2023 με 0,14 βαθμούς υψηλότερα. Ο Ιούνιος του 2024 υπήρξε ο τρίτος πιο καυτός μήνας από το 1940, πίσω από τον Ιούλιο και τον Αύγουστο του 2023, αλλά και ο 15ος διαδοχικός μήνας κατά τον οποίο σημείωσε ρεκόρ και η θερμοκρασία των παγκόσμιων θαλασσίων υδάτων..

Το μεγαλύτερο μέρος αυτής της ζέστης προέρχεται μακροπρόθεσμα από αέρια που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου, τα οποία εκπέπονται από την καύση άνθρακα, πετρελαίου και φυσικού αερίου. Ένα συντριπτικά μεγάλο μερίδιο αυτής της θερμικής ενέργειας, η οποία προέρχεται από την ανθρωπογενή κλιματική αλλαγή, πάει κατευθείαν στους ωκεανούς, οι οποίοι χρειάζονται μεγαλύτερο διάστημα πλέον για να ανεβάσουν και να ρίξουν την θερμοκρασία τους.

Ρόλο σε αυτό διαδραματίζει και ο φυσικός κύκλος των El Nίνιο και Λα Νίνιας, δηλαδή της θέρμανσης και ψύχρανσης του κεντρικού Ειρηνικού που επηρεάζει την παγκόσμια θερμοκρασία. Το περυσινό Ελ Νίνιο, το οποίο ανεβάζει την θερμοκρασία παγκοσμίως, ολοκληρώθηκε τον Ιούνιο. Η καθημερινή μέση θερμοκρασία στα τέλη Ιουνίου και στις αρχές Ιουλίου, αν και ήταν υψηλή, ωστόσο δεν ήταν τόσο υψηλή όσο πέρυσι, σύμφωνα με τον Ζυλιέν.

Η ευρωπαϊκή κλιματική υπηρεσία Copernicus μετέρχεται δισεκατομμυρίων μετρήσεων από δορυφόρους, πλοία, αεροσκάφη και μετεωρολογικά στατιστικά από ολόκληρο τον κόσμο, τα οποία επανααναλύει με υπολογιστικές εξομοιώσεις. Μηνιαίους κλιματικής υπολογισμούς δημοσιεύουν οι επιστημονικές υπηρεσίες και άλλων χωρών, όπως η NOAA και η NASA – ωστόσο οι υπολογισμοί τους είναι περισσότερο χρονοβόρες, έχουν μεγαλύτερο βάθος χρόνου και δεν κάνουν χρήση υπολογιστικών εξομοιωτών.