Εκλογές στο Ηνωμένο Βασίλειο: Στο μυαλό των ψηφοφόρων

Αυτό το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στα Αγγλικά[1]

Περισσότερες από 1,2 εκατομμύρια οικογένειες βρίσκονται σε λίστα αναμονής για κοινωνική στέγαση μόνο στην Αγγλία.

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Το Kensington and Bayswater είναι μία από τις πλουσιότερες περιοχές του Ηνωμένου Βασιλείου. Αλλά είναι επίσης μία από τις πιο κοινωνικά διαιρεμένες.

Στο νότιο τμήμα της εκλογικής περιφέρειας, αριστοκρατικά αρχοντικά πλαισιώνουν δρόμους που συγκαταλέγονται στους πλουσιότερους του κόσμου. Περπατώντας προς τα βόρεια, αυτά τα πολυτελή σπίτια έρχονται σε επαφή με πολυπληθείς οικισμούς.

Αυτό το βαθύ κοινωνικό χάσμα συχνά μεταφράζεται σε μικρά εκλογικά περιθώρια. Η έδρα – που επανασχεδιάστηκε ώστε να συμπεριλάβει το Bayswater στο πλαίσιο της περσινής αναθεώρησης των ορίων – ήταν από τις πιο οριακές στη χώρα στις γενικές εκλογές του 2019, όταν οι Συντηρητικοί προηγήθηκαν των Εργατικών με μόλις 150 ψήφους διαφορά.

Οι κάτοικοι σε όλα τα τμήματα της εκλογικής περιφέρειας δήλωσαν στο Euronews ότι ανεξάρτητα από το ποιος θα έχει τα κλειδιά της Downing Street 10[2] μετά τις γενικές εκλογές της Πέμπτης, πρέπει να κάνουν περισσότερα για να αντιμετωπίσουν τις χρόνιες ελλείψεις στέγασης, τις φθαρμένες δημόσιες υπηρεσίες και την αίσθηση ότι οι εργαζόμενοι και οι άνθρωποι της μεσαίας τάξης είναι γενικά σε χειρότερη κατάσταση από ό,τι ήταν.

“Πολλοί άνθρωποι έχουν στερηθεί πολλά πράγματα. Ποτέ δεν υπήρξαν περισσότεροι άστεγοι στο δρόμο, και νομίζω ότι κανείς δεν δίνει σημασία σε αυτό”, δήλωσε ο Peter Adams, ένας εργάτης οικοδομών που ζει στην περιοχή εδώ και 40 χρόνια.

“Όταν κοιτάζετε τις άδειες για τη στέγαση – και τη γραφειοκρατία με τον σχεδιασμό – παραλύει το Λονδίνο”, εξήγησε, “και πρέπει να κοιτάξουμε να χτίσουμε για το μέλλον”.

Ο Adam Ross, ένας πωλητής που ζει στη γωνία από το Hyde Park του Kensington, αισθάνθηκε το ίδιο: “Πρέπει να χτίσουμε περισσότερα σπίτια. Χρειαζόμαστε καλύτερες μεταφορές. Πρέπει να χτίσουμε πραγματικά πράγματα και να αναπτύξουμε ξανά την οικονομία”.

Μια 32χρονη υπάλληλος καταστήματος, η οποία προτίμησε να μην κατονομαστεί, δήλωσε ότι αισθάνεται την πίεση από τις υπέρογκες τιμές των ενοικίων και το κόστος ζωής στο Λονδίνο. “Τα πάντα είναι πιο ακριβά, τα πάντα. Ακόμη και για μένα, με σταθερό μισθό, το τέλος του μήνα είναι δύσκολο”, είπε.

Το κόστος διαβίωσης εξακολουθεί να «καίει»

Το Κένσινγκτον δεν είναι αντιπροσωπευτικό της διαφορετικής πραγματικότητας σε όλα τα τέσσερα έθνη του Ηνωμένου Βασιλείου. Αλλά σε όλες τις γωνιές της χώρας, υπάρχει μια γενική αίσθηση ότι οι πρόσφατες κυβερνήσεις δεν έκαναν αρκετά για να αμβλύνουν τις επιπτώσεις των κρίσεων στα οικονομικά τους.

Στο Ηνωμένο Βασίλειο, το ΑΕΠ μειώθηκε κατά 0,1% και 0,3% αντίστοιχα τα δύο τελευταία τρίμηνα του 2023. Αλλά αυτή η ύφεση ήταν βραχύβια, με την οικονομία να δείχνει τώρα σημάδια ότι ανακάμπτει. Το ΑΕΠ αυξήθηκε κατά 0,6% το πρώτο τρίμηνο του τρέχοντος έτους και ο πληθωρισμός υποχώρησε στο στόχο του 2% της Τράπεζας της Αγγλίας τον Μάιο.

Αλλά με τον πληθωρισμό των τροφίμων να παραμένει υψηλός στο 10,1%, πολλοί των οποίων τα εισοδήματα παρέμειναν τα ίδια εξακολουθούν να αισθάνονται τη συμπίεση. Σύμφωνα με τη φιλανθρωπική οργάνωση Trussell Trust, τα τελευταία πέντε χρόνια αυξήθηκε κατά 94% ο αριθμός των ανθρώπων που χρησιμοποιούν τράπεζες τροφίμων στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Στις γενικές εκλογές της Πέμπτης, οι Εργατικοί προβλέπεται να σημειώσουν εντυπωσιακά κέρδη μετά από 14 χρόνια στα έδρανα της αντιπολίτευσης. Για τον Πίτερ Άνταμς, πρόκειται για μια αλλαγή που έχει μεγάλη ανάγκη.

“Νομίζω ότι το πιο ικανό κόμμα για την αλλαγή είναι οι Εργατικοί. Καταλαβαίνουν τις ανάγκες των ανθρώπων”, δήλωσε. “Πρέπει να καταλάβετε τις ανάγκες των ανθρώπων, ιδίως των εργαζομένων. Και νομίζω ότι δεν έχουν γίνει κατανοητοί, δεν έχουν ακουστεί αρκετά”.

Οι Εργατικοί και ο ηγέτης τους Keir Starmer υπόσχονται να “δημιουργήσουν πλούτο” για τους ανθρώπους της εργατικής τάξης, καθώς και ένα “New Deal” για τους εργαζόμενους μέσω της απαγόρευσης των επαφών μηδενικών ωρών εργασίας, του τερματισμού της απόλυσης και της επαναπρόσληψης και ενός μισθού διαβίωσης που θα λαμβάνει υπόψη το υψηλό κόστος ζωής.

Το κόμμα υποστηρίζει ότι το μέσο βρετανικό νοικοκυριό θα βρεθεί σε χειρότερη θέση κατά 5.883 λίρες την επόμενη θητεία, αν ο συντηρητικός Ρίσι Σουνάκ παραμείνει πρωθυπουργός.

Ο Σούνακ πάντως κατηγόρησε τον αντίπαλό του ότι συναρμολογεί ένα “μανιφέστο τύπου Τζέρεμι Κόρμπιν” ρίχνοντας “τα πάντα στο καροτσάκι” χωρίς να κοστολογήσει τα σχέδιά του. Έχει επανειλημμένα προειδοποιήσει ότι οι αυξήσεις φόρων θα είναι αναπόφευκτες υπό τον Στάρμερ, λέγοντας ότι οι Εργατικοί θα “χρεοκοπήσουν κάθε γενιά”.

Δύσκολες προκλήσεις για τη στέγαση

Και οι δύο ηγέτες αναγνώρισαν την τεράστια πρόκληση που αντιμετωπίζει το Ηνωμένο Βασίλειο όσον αφορά τη διασφάλιση της πρόσβασης στη στέγαση.

Το Ηνωμένο Βασίλειο υστερεί σε σχέση με άλλα ευρωπαϊκά έθνη όσον αφορά τις κατοικίες ανά κάτοικο. Στην Αγγλία, ανέρχεται σε 434 ανά 1000 κατοίκους, κάτω από τον μέσο όρο του ΟΟΣΑ των 487, και σε σύγκριση με 590 στη Γαλλία και 587 στην Ιταλία.

ΔΙΑΦΉΜΙΣΗ

Μόνο στην Αγγλία, περισσότεροι από 1,2 εκατομμύρια άνθρωποι βρίσκονται σε λίστες αναμονής για κοινωνική στέγαση. Ο αριθμός αυτός πλησιάζει το 1,5 εκατομμύριο στα τέσσερα έθνη.

Οι Συντηρητικοί έχουν δεσμευτεί να χτίσουν 1,6 εκατομμύρια νέες κατοικίες κατά την προσεχή θητεία. Οι Εργατικοί στοχεύουν σε 1,5 εκατομμύριο νέες κατοικίες εντός πέντε ετών διακυβέρνησης κατά μήκος αυτού που ο Starmer έχει περιγράψει ως “γκρίζα ζώνη” – περιοχές της πράσινης ζώνης που έχουν παραμεληθεί ή έχουν ερειπωθεί. Οι Εργατικοί θέλουν επίσης να επαναφέρουν τους υποχρεωτικούς στόχους στέγασης για τα τοπικά συμβούλια, τους οποίους εγκατέλειψε ο Σάνιακ το 2023 εν μέσω εξέγερσης στο κόμμα του.

Η ποιότητα της στέγασης αποτελεί επίσης μια τεράστια πρόκληση, καθώς εκτιμάται ότι το 14% των νοικοκυριών (3,5 εκατομμύρια) ζουν σε σπίτι που δεν πληροί το πρότυπο αξιοπρεπούς κατοικίας.

Ο τραγικός θάνατος του δίχρονου μικρού παιδιού Awaab Ishak από αναπνευστική πάθηση που προκλήθηκε από εκτεταμένη μούχλα στο σπίτι του στο Rochdale το 2020 έφερε στο προσκήνιο τις σοβαρές επιπτώσεις της κακής ποιότητας των οικισμών σε όλη τη χώρα.