Ο Ντίνος Κονόμος ήταν ο ιδανικός άνθρωπος με πνευματική αυτάρκεια για να περιγράψει τον κύκλο των εορτών στην αλλοτινή Ζάκυνθο. Οι γραφές του συνδυάζουν συχνά το αίσθημα της παράξενης νοσταλγίας για τον τόπο του, τηρώντας πιστά, απαράβατα «τ’ αντέτια», δηλαδή τις πατρικές εθιμικές συνήθειες μέσα στο χρόνο, που ξεχωριστά τηρεί κάθε Ζακυνθινός με τον δικό του προσωπικό τρόπο αλλά και την πρόσχαρες αναμνήσεις του για ότι χάθηκε το 1953.
Στο δυσεύρετο σήμερα βιβλίο του Τση Ζάκυθος αναπαριστά με επιδεξιότητα τον ντόπιο κόσμο, που μπαινοβγαίνει στα μανάβικα και τα μακελειά, το δείπνο της παραμονής του Χριστού όταν κόβεται με σμπάρα η κουλούρα, και δειπνάνε όλες οι οικογένειες με μπροκολίνα, το ηύρεμα, όλα όσα επαναλαμβάνονται ιδιότυπα από χρόνο σε χρόνο, τόσο που ακόμη και ο ζακυνθινός «σπουργίτης» Γιάννης Τσακασιάνος, λάτρης κι αυτός του ωραίου δεν λησμόνησε να εκφράσει ποιητικά την σημασία που έχουν αυτές οι γιορτάδες στην ψυχοσύνθεση και ιδιορρυθμία των συμπατριωτών του.
Ίσως επειδή έτσι αξιοθαύμαστα γαλουχήθηκαν γενιές επί γενεών. Με την σκέψη ότι όσα αναφέρει στις σελίδες της σπάνιας έκδοσης του ο Κονόμος θα αποτελέσουν ένα επιπλέον πολιτιστικό «κληροδότημα» που αξίζει να επιβιώσει παρόλες τις διαφορές που έχουν επέλθει στην τζαντιώτικη ύπαρξη, κομμάτι της οποίας είναι τα παραπάνω.
Παναγιώτης Κούτσης
The post Παναγιώτης Κούτσης: Ένα πολιτιστικό «κληροδότημα» που αξίζει να επιβιώσει παρόλες τις διαφορές που έχουν επέλθει στην τζαντιώτικη ύπαρξη appeared first on ZANTETIMES.GR.